নাজানো কোন অজান চুবুৰিৰপৰা

ওলাই আহিছিল সি

আমাৰ লগত খেলিবলৈ —

ৰতন, যিয়ে কথা ক’ব নোৱাৰিছিল

আমাৰ লগত খেলিছিল

এটা ভগা খেলনাৰ দৰে

দেখিবলৈ আমি সৰু ল’ৰাবোৰৰ দৰেই

সিও আছিল এটা সৰু ল’ৰা। 

কিন্তু আমি সৰু ল’ৰাবোৰৰ বাবে বিচিত্ৰ আছিল

কাৰণ আমাতকৈ বেলেগ আছিল। 

আমি তাক অলপ ভয় কৰিছিলোঁ

কাৰণ বুজি নাপাইছিলোঁ

তাৰ আশংকাবোৰ, 

নাইবা অংগী-ভংগীৰে কোৱা তাৰ কথাবোৰ, 

নাইবা তাৰ ভীৰু চকু দুটাত

সদায় দেখা পোৱা

তাৰ অন্তৰৰ হাহাকাৰবোৰ। 

যিমান সময় সি থাকিছিল

ওচৰতে বহি তাৰ মাকে

সি খেলি থকা ৰ’ লাগি চাই ৰৈছিল। 

এতিয়া অলপ-অচৰপ

কিছু ভালকৈ বুজিবলৈ ধৰিছোঁ 

তাৰ ভাষা যিয়ে কথা ক’ব নোৱাৰে

মনত পৰে

ৰতনতকৈ অধিক

তাৰ মাকৰ দুচকুত

দেখা তেওঁৰ অসহায় চাৱনিটোলৈ।