কবিতা — মোহন বৰুৱা

কবিতা

–মোহন বৰুৱা

তোমাৰ পৰাই আৰম্ভ হয়
হৃদয়ৰ অনিমেষ বন্দনা

সপোনৰ থোপাফুল আৰু ভালপোৱাৰ সুগন্ধি৷

ডেউদি উৰা মাৰে অনুভৱৰ সুহুৰি

সূৰ্য্যোদয় নতুবা সূৰ্য্যাস্ত সকলোতে সানি দিয়ে
এটি মিঠা শিহঁৰণ৷

আকাশৰ মেঁটমৰা সম্ভাৰ,

মেঘৰ অবয়বত যেন চিনাকি মুখৰ জলছৱি;

নৈৰ বাকঁৰিৰ নল-খাগৰিত শুই শুই,

বিলীন হও তোমাতেই
এটি গৰখীয়া সুৰ হৈ৷

অকমাণি ফুল এপাহে
চুমা এটি হৈ উপচাই পেলাই দুগাল৷

One thought on “কবিতা — মোহন বৰুৱা

  • September 15, 2016 at 7:41 am
    Permalink

    –মোহন বৰুৱাৰ ‘কবিতা পঢ়িলোঁ ৷ ভাল লাগিল ৷

    Reply

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Don`t copy text!