মুকুতাৰ দৰে জ্বলি আছে তোমাৰ খোজ — অনিতা গগৈ

মুকুতাৰ দৰে জ্বলি আছে তোমাৰ খোজ
—অনিতা গগৈ

.

সকলো সেউজীয়া হেৰুৱাৰ আহ্লাদত

তিলে তিলে বাঢ়ি অহা

এখন মৰুভূমি মই

.

হঠাৎ এদিন

নুবুজা সুৰৰ মায়াৰে বিভোৰ তুমি

মৰূদ্যানৰ সন্ধানত বাটকুৰি বাই

থমকি ৰ’লাহি বুকুত

.

সিদিনা
মৰি অহা আঙুৰৰ বাগিছাখনত

বাট হেৰুৱাই ৰৈ আছিল জোনটো

অকোৱা পকোৱা আঙুৰলতাৰ দৰে

আমাৰ আঙুলিত আঙুলি থৈ জ্বলিছিল

সেমেকা জোনাকৰ- জেঙুলি

.
নিৰৱধি বিষাদ বালিচৰত

নিস্তৰংগ শূন্যতাৰ
কবৰ খান্দি

তুমি তুলি অনা এখামোচ মাটি

মোৰ নগ্ন নাভিমূলত
ৰুই দিয়া

সেই এচমকা সেউজীয়া ঘাঁহ

.

মুকুতাৰ দৰে জ্বলি আছে
তোমাৰ নিয়ৰসৰা খোজ

এতিয়া চৰাইবোৰে তাত খুচৰি ফুৰিছে শামুক৷