সন্ধ্যালগ্নৰ কবিতা (ইন্দ্ৰনীল গায়ন)

||এক||

 

উদাস আকাশখনৰ তলত বহি

আমি কথা পাতোঁ

গুণগুণাওঁ

চিনাকি

অচিনাকি

 

এতিয়া অচিনাকি

 

দুয়ো দুয়োৰ পৰা নিলগত

 

গৰখীয়া বাঁহীৰ সুৰটো

আহি নীৰৱে উচুপে

চকুলোবোৰ নিগৰে

মোৰ বুকুত

ধীৰে ধীৰে

 

||দুই||

 

আমি ৰৈ থাকোঁ

শীৰ্ণ নদীখনৰ পাৰত

 

সন্ধ্যাৰ চুফিয়ানা বতাহজাকে

 

আহি চুই যায়

 

আৰু

কয়—

 

আজি আকৌ আহিলা

দুখত দুখী হ’বলৈ!!

*****************