স্তৱক (- চন্দ্ৰমা কলিতা )
তুমি অহাবাটেৰেই উভতি যোৱাৰে পৰা
কবিতাবোৰ বিষাদৰ স্তৱক মাথোঁ হৈ থাকিল ।
খহি পৰা সপোনবোৰৰ মৃতদেহবোৰ সাবটি
এতিয়া জানো বুকুত ঠাই দিব পাৰি শব্দৰ অমৃতানুভূতিক ?
তুমি অহাবাটেৰেই উভতি যোৱাৰে পৰা
কবিতাবোৰ বিষাদৰ স্তৱক মাথোঁ হৈ থাকিল ।
খহি পৰা সপোনবোৰৰ মৃতদেহবোৰ সাবটি
এতিয়া জানো বুকুত ঠাই দিব পাৰি শব্দৰ অমৃতানুভূতিক ?
সাহিত্য ডট অৰ্গত প্ৰকাশ হোৱা যিকোনো লেখাৰ সমল, মতামত তথা দৃষ্টিভংগী সম্পূৰ্ণৰূপে লেখকৰ নিজা; তাত আলোচনীৰ কোনো হস্তক্ষেপো নাথাকে বা লেখাৰ মতামত আলোচনীৰ মতামত নহয়৷
সেয়েহে, লেখা এটাৰ কাৰণে কোনো অনাহুত পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ’লে তাৰবাবে লেখকে নিজেই দায়িত্ব ল’ব লাগিব আৰু আলোচনী কোনোপধ্যেই জগৰীয়া নহ’ব৷
Privacy Policy | ISSN-23215097
