ধোঁৱাখোৱা — অনিতা গগৈ

সোণৰ ধোঁৱাখোৱাৰে তেওঁ 
সেৱন কৰে যন্ত্রণা
সেই ধোঁৱাৰে 
মই ধুসৰ আকাশ 
.
কল্লোলিনী কালিন্দীৰ মাজৰাতি 
বথা এৰি থৰ ক'ৰে নাৱৰীয়া তই
তুলুং ভুটুং কৰে নাও
.
পানী ভাঙি ভাঙি দৌৰি আহে
বুকুত মেঠনি মৰা তিৰোতাজনী
কঁপালত জ্বলে মণি কৰ্ণেশ্বৰৰ জোন
দুচকুত পদুমফুলৰ দুটোপ জোনাক
.
ঘুংঘ্ ৰু বাজে নিয়ৰৰ
দেও পাৰি উঠে এটি হৰিণা পোৱালী
এডালি দুডালি ছিঙি খায় বন
হিমে ধোৱা এই নীল নিজান 
.
মোৰ হাড়ে হাড়ে হিম হিমাই 
কুঁৱলীয়ে বেঢ়া বাটচৰাত
তুমি আৰু এই
নিৰৱ প্রহৰ
.
বাকী সকলো শিল 
যুগান্তৰৰ
.
শিলৰ বুকুৰে পাৰ হৈ 
আহে আৰু যায়
পানীকুঁৱৰীৰ দোলা ...