অনু গল্প ( জয়ন্ত আকাশ বৰ্মন )

অনুৰণন: ১

পথ দুর্ঘটনাটোত শিশুটো বেয়াকৈ জখম হ’ল, কিন্তু পথৰ দাঁতিত দীর্ঘসময় অতিমাত্রা ৰক্তক্ষৰণ হৈ দেউতাকজন ঢুকাল। পিছত ডাক্টৰজনে শিশুটোক সুধিলে-এক্সিডেণ্টৰ সময়ত দেউতাক হস্পিটাললৈ আনিবলৈ তাত কোনো নাছিল নেকি?

শিশুটোৱে ক’লে- তাত “কোনো”নাছিল। বহুত মানুহহে আছিল!!!

অনুৰণন: ২

মাহজোৰা গ্রীষ্মবন্ধৰ অন্তত আজি স্কুল খুলিছে। মনটো তাৰ বহুত ভাল লাগিছে।

স্কুল কম্পাউণ্ডৰ গেটত ৰৈ বাৰ বছৰীয়া কণ্ঠেৰে বাহিৰৰ পৰাই সি চিঞৰিছে- ঠাণ্ডা ঠাণ্ডা আইচক্রীম। মাত্র পাঁচ টকা।

অনুৰণন: ৩

মানুহজনে শুনাকৈ ৰিক্সাৱালাজনে ক’লে, এই ঠেলাৱালাবোৰে নিজৰ ৰাস্তা বুলি ঠেলা চলায়। পিছৰ পৰা হৰ্ণ বজাই থকা টেম্প’চালকে চিঞৰিছে ‘অই ৰিক্সা, বাপেৰৰ ৰাস্তা পাইছ, চাইদ দে’।

অনুৰণনঃ ৪

প্রথমে সিহঁতে মোক ৰ’দত পুৰিলে। বায়ুৰূদ্ধ কোঠাত সিহঁতে মোক বান্ধি থ’লে। এদিন জীয়াই জীয়াই সিহঁতে মোক মাটিত কবৰ দিলে।

        আজি মই এজোপা গছ। প্রচণ্ড ভাগৰত সিহঁতে মোৰ ছাঁত জিৰায় …!!!
-মই এটা বীজ!

অনুৰণনঃ ৫

শিয়ালৰ জাকটোৰ এদিন সুস্বাদু নৰমাংস খাবলৈ মন গ’ল। জাকটোৰ আটাইতকৈ চতুৰ শিয়ালটোৱে মন্দিৰটোৰ চোতালত এটা গৰু আৰু মছজিদৰ বাকৰিত এটা গাহৰি চিকাৰ কৰিলে।

তাৰ পাছত জাকটোৱে সুস্বাদু মাংসৰে সুখে-সন্তোষে থাকিল।

অনুৰণনঃ ৬

গৰু বিহুৰ দিনা নদীত গা ধুই এইবছৰ উপজা দামুৰি পোৱালিজনী ঘৰলে’চেকুঁৰ মেলিলে। সন্ধিয়া গোহালিৰ ফাঁকেৰে সি চৰাইজনী দেখিলে। তাৰ চকুপানী সৰিল।

নতুন পঘাডালক সি বিহুৱান বুলি জনা নাছিল!!!