কিছুমান অসমীয়া প্ৰবাদ-বাক্য আৰু ফকৰা-যোজনা
কিছুমান অসমীয়া প্ৰবাদ-বাক্য আৰু ফকৰা-যোজনা ভিন্নস্বাদ
সংগ্ৰাহক আৰু মূল কিতাপৰ ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ: অঞ্জল বৰা
(বানান আৰু ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত মূল পুথিখনৰ দৰেই ৰখা হৈছে৷)
Some Assamese proverbs (1896)
Author: Gurdon, P. R. T. (Philip Richard Thornhagh), 1863- comp
Time: Dhubri, The 14th March 1895.
Publisher: Shillong, Printed at the Assam secretariat printing office
Year: 1896
Book from the collections of: University of California
……………………………………………………………………………………………..
(১) কি নো ভমকৰ তালি, ভালখন থৈ ফটাখন পালি৷
(২) কোপ দাঙ্গ ধান নাই কিয়া সুদা চাঙ্গ৷
(৩) পাহৰি আছিলোঁ পৰিল মনত, পাঁচ বৰনিয়া পতা আছে ৰাৱনৰ ঘৰত৷
(৪) ৰহাৰ ৰহদৈ, তিপামৰ ভাদৈ, সলগুৰিৰ আঘনি বাই, তিনিওৰ দিঙ্গিত ধৰি তিনিয়ে কান্দিচে, সমন্ধৰ বাল গচ নাই৷
(৫) নগই গড়গাঁৱৰ বতৰা কয়৷
(৬) সাগৰত আছিল পঞ্চ জলা সংখ্য, নেগুৰিয়া সামুকে কলে ময়ো তাৰ বংস৷
(৭) একো লৈ নমৰো, জহলৈও মৰো, ফতা আঠুৱা খান তিঙ্গালি কৈ তৰো৷
(৮) নকলেও নোৱাৰো ফটা মুখ, কলেও লাগে ভকতৰ দোষ৷
(৯) জুঝিবলৈ আহিলে মাল, দুই হাতে চিঙ্গিলে বাল৷
(১০) গছত কঠাল ওঠত তেল, নো খাওতেই মেল বেল৷
(১১) লহু বাকলীৰ চাল, সাতোটা সুখৰ এটা নেপালো, ঢেকিটোও নেপালো ভাল৷
(১২) একে কাঠি কাৰে সাতোটা সীংহক মাৰিলো, লোকক নকলো লাজে, চমাহ খাপ দি নিগনি এটা মাৰিলে, তাতে ধনজয় ঢোল বাজে৷
(১৩) কথা কলেই লাগিল পাক, বাৰে জনি গৈচিল পানী আনিবলৈ, তেৰ জনীৰ কাতিলে নাক৷
(১৪) জাপ মাৰি দেহিচিলো ঢাপলিকা পৰ্ব্বত৷ তিলিকিত মাৰিচিলো বগ৷ খেদা মাৰি ধৰিচিলো মতা হৰিনা৷ এতিয়া নেপাও মতা হাঁহৰ লগ৷
(১৫) তিলকে তাল কৰিলে৷
(১৬) ধনৰ নৰিয়া টান, ভাত খাইচে উধানৰ মান৷
(১৭) নুচুই দুমুনি তুলি দিলে বোঝা, নপড়ী নুশুনি হল ওজা৷
(১৮) নকটা খেৰৰ ন স৷
(১৯) বাল চিঙ্গোতে মোহ মৰিল, মই বোলো মহা ৰনত হে পৰিল৷
(২০) সজনৰ লগত সজ সঙ্গতি৷ মুধত কৰিলো পান, বিক্ৰমাদিত্যৰ মুৰত উঠি গঙ্গাত কলিলো স্নান৷
(২১) হাৰ নাই কিয়া জিবা, কয় কিবা কিবা৷
(২২) কাৰ আগত কম কোনে পতিয়াব, জাৰ আগত কম সেইয়ে লথিয়াব৷
(২৩) খকুৱা গ’ল পাত কাতিবলৈ, নখুকৱাই মাতিতে খালে৷
(২৪) খাবলৈ যাম যাম বনলৈ গৰিয়া, পিন্ধিবলৈ লাগে তাক আচুৱালি চুৰিয়া৷
(২৫) তিনি মোল্লাটো থাকিলে চাই, খোদাইটো ওলালহি ভোৰোকাই৷
(২৬) ভাতৰ ভতুৱা মেকেলা ভাৰি, ভাত বাঢ়ি ঠৈচো খোৱাহি আহি৷
(২৭) দুখৰ উপৰত দুখ, কুকুৰে কামোৰে, চৰালে দুলিয়াই, কত নিমিলিল সুখ৷
(২৮) হাতি চুৰ কৰি জাই বাতে বাতে, বেঙ্গেনা চোৰকে ধৰে, নাকটো কাতিলে লাজ নেলাগে, নখটো কাতিলে মৰে৷
(২৯) আৰৈয়তকৈ উখুৱাৰ খচ খচনি টান৷
(৩০) আলহিয়ে বিচাৰে সাকত লোন, ধান কিনাৰ বিচাৰে দাঙ্গাৰ দোন৷
(৩১) কি পৈ হতাই তাই/ লোন খৰিচা/ দিবৰ তত নাই৷
(৩২) কওঁতেই কলা, জতৰতে সলা৷
(৩৩) মই কও ৰাজ ভগনৰ কথা, সি কয় কল থোকা বাদুলিয়ে খালে৷
(৩৪) যাৰ নাই তৰ্জু তুল, সি কি জানে বানিজৰ মূল৷
(৩৫) নাচিব নাজানে চোতালখন হেৰেম গৰিয়া৷
(৩৬) বেজৰ নাকত খৰে খালে৷
(৩৭) আগৈ আচিলে জেন তেন, ভকতক ভুজাবৰ পৰা পেন পেন৷
(৩৮) গাত নাই চাল বাকলি, মদ খাই তিন টেকেলি৷
(৩৯) মনে মুখে আচে মহৰ গাথিৰে কাঁহৰ বাতিয়ে নাই৷
(৪০) সাচি গৃহস্থৰ লোন তেল বয়, মিচাৰ বাকলি নে জাই ক্ষয়৷
(৪১) হাতত নাই বিত, মনে কৰে পিত পিত৷
(৪২) টান পালে ৰাম বোলে৷
(৪৩) কোতাৰ ঘৰৰ কুটি/ লোকলৈ বুলি হুল পাতি,/আপুনি মৰে ফুটি৷
(৪৪) পালিব নোৱাৰা ৰুদ্ৰাখৰ জোতাজাত৷
(৪৫) পোকৰত নাই মুৰত পাগ,/ সি হয় দেহতৰ আগ৷
(৪৬) বাটত চোৱা যদি বৰ চুৰিয়াৰ ফেৰ,/ ঘৰত জোৱা যদি ঢোকাৰ বেৰ৷
(৪৭) মুখলৈ চালে বৰ ডেকা,/ পোকৰলৈ চালে কন্দাকটা৷
(৪৮) সাত পুৰুষত নাই গাই,/ কৰিয়ালৈ খিৰাবলৈ যায়৷
(৪৯) সাত সেৰিয়া কাহি খুদ চাউলৰ ভাত,/ খোৱাৰ যে ধিক ধিক শুনাৰো লাজ৷
(৫০) গাত নাই কানি, চুটা হালিকাই নিলে টানি৷
(৫১) এঘৰৰ পাট নাদ এঘৰৰ জৰি,/ এঘৰে পানি তোলে ঘ্তং মতং কৰি৷
(৫২) কি কৰে পৰত তাক মিলে ঘৰত৷
(৫৩) লোকৰ পৰা আতৰ হলে সি মোৰ পোৰোহিত৷
(৫৪) বেজিৰ জলাকে মনে কুঠাৰৰ জলাও ন মনে৷
(৫৫) সাকত নখাই লোন, পিতিকাত যাই তিনি গুণ৷
(৫৬) সেৰে সেৰে যাই পোয়ালৈ কান্দে৷
(৫৭) নাই হে নাখাও, লগুনেও নেযাও,/ গাটো নিদিও দুখ৷
(৫৮) কি নহবৰ হল, পোক লাগি হাটলৈ গল৷
(৫৯) খচ খচ কৰা কাতা গুৱা,/ তুমি জানা আমাৰ কিবা হোৱা৷
(৬০) নিজৰ পোকৰ তেক তেকিয়া,/ লোকৰ পোকৰলৈ পানি চটিয়া৷
(৬১) নোম নেগুৰ বজিত,/ মাকৰ নাম বৰ পোহাৰি৷,/ বাপেকৰ নাম ৰঞ্জিত৷
(৬২) ভাঙ্গি আন খুচৰি খাও৷/ পুৱা হলে নাও মেলি যাও৷
(৬৩) আনৰ আন চিন্তা, বুড়ি বামুনীৰ দুখন কানৰ চিন্তা৷
(৬৪) আই গৈচিল গোঁসাই ঘৰলৈ,/ ময় গৈচিলো লগত,/ আখৈ কলা খাবলৈ পাই,/ তাতে হলো ভকত৷
(৬৫) আপোনাৰ মন জেনে,/ আতাইকে দেখে তেনে,/ জানো মন এতাইৰে একে৷
(৬৬) খাইছে আখৈয়া গোমধান দিয়ে এদোন৷
(৬৭) মুধে মুধে একে ঘৰ সোধো সোধো বুলি,/ হল দেড় বচৰ সখী হেৰা তোমাৰ জ্বৰ৷
(৬৮) পৰৰ মুৰত খাও, ভটিয়া পানিত যাও৷
(৬৯) যি দেশৰ যি ধাৰা, যি পোকৰৰ যি নেৰা৷
(৭০) দিওঁতে দিয়ে ধান খেৰৰ চাই,/ তাকে দিও তেই খুচ মুচ খাই৷
(৭১) লোকৰ সভালৈ যাবা,/ আমাৰ দিয়ন খোৱন চাবা৷
(৭২) কাকো দেখি ৰান্ধে বাঢ়ে,/ কাকো দেখি দুৱাৰ বান্ধে৷
(৭৩) তেলিয়াই কান্দে তেল পেলাই,/ কপুহুৱাই কান্দে লেট পেতাই৷
(৭৪) একে বুড়ি নাচনিয়াৰ, তাতে নাতিনিয়েকৰ বিয়া৷
(৭৫) কলিয়াবৰত পৈ মৰিল,/ ঢেকি দিওতে মনত পৰিল৷
………………………………………………………………
(৭৬) অলপ আৰ্জ্জন বিস্তৰ ভোজন,/ সেই পুৰুষৰ দাৰিদ্ৰৰ লক্ষণ৷
(৭৭) অজ্ঞানিক জ্ঞান দি মনত পালো কষ্ট,/ কনিবোৰ ভাঙ্গি পেলাই বাহো কৰিলো নষ্ট৷
(৭৮) অসতীৰ সদ জ্ঞান,/ গৰু চোৰৰ গঙ্গা স্থান,/ বেশ্যা তীৰিৰ একাদশী,/ তিনিওৰো মুৰত মুতা বহি৷
(৭৯) আপুনি আনিচো মাগি,/ তোক দিম কৰ হাগি৷
(৮০) আগেই পাখি কাতে,/ কেই দিনৰ নোমাল৷
(৮১) আপদত ঔএও গল খজুৱাই৷ (আপদত গাৰ নোমেই দোস্মন হই)৷
(৮২) আচে দান নাই সমীধান৷
(৮৩) আপদত অযুগুত কৰিবলৈ যুয়াই৷
(৮৪) উঠুৱাই মাৰিলে কাঠি,/ জালোৱা ডোমৰ সাতজনি তিৰুতা,/ মুৰলৈ নাতিলে পাটি৷
(৮৫) এদা বেপাৰীক জাহাজৰ বতৰি কিয়৷
(৮৬) ওৰোকতে পৰোক,/ কেৰেলাটো সূমুৱাই দিয়া,/ বেঙ্গেনাটো পোৰোক৷
(৮৭) ওজা লগা বিদ্যা,/ পাখি লগা কাৰ৷
(৮৮) কঠাল চোৰৰ এঠাই সাখি,/ হাঁহ চোৰৰ মুৰত পাখি৷
(৮৯) কৰ পৰা আহিলা কত দিলা ভৰি,/ চোতাল খান ফাটি গল চেত চেত কৰি৷
(৯০) কিহৰ জগৰত মৰো,/ চতাই পৰ্ব্বতত গাটো/ দেখাদি আধুলি/ পাচোটা ভৰো৷
(৯১) ককালত কাচি/ বুড়ি ফুৰে নাচি৷
(৯২) কথা বা কত ভেকুৰি তলত৷
(৯৩) কাৰ ভাগিনা মৰে কাৰ হয় হানি,/ কাৰ জ্বৰত কোনে পিওৱাই পানি৷
(৯৪) কেনে তোৰ কেনে জনি ফপৰিয়া তোৰ তিনি জনি/ ভাল তোৰ এজনীও নাই৷
(৯৫) কাকো নুবুলিবা ককা/ এতাইৰে দাড়ি চুলি পকা৷
(৯৬) কটাৰি ধৰাবা শিলে,/ তিৰোতা বাবা কিলে৷
(৯৭) কণা, খোড়া, ভেঙ্গুৰ,/ এই তিনি হাৰামৰ লেঙ্গুৰ৷
(৯৮) খাবলৈ নায় কনটো,/ বৰ হবালৈ মনটো৷
(৯৯) গচত গৰু উঠা,/ হোলোঙ্গাৰে কান বিন্ধা৷
(১০০) ঘোক বাই ঘোক সাপে খালে তোক./ মাচটি পালে মোক৷
(১০১) ঘৰত নাই কনটো, বৰ সভালৈ মনটো৷
(১০২) ঘোৰাক চিনি কাণত,/ তিৰিক চিনি ঠানত,/ খুৰক চিনি সালত৷
(১০৩) চোৰে নিয়া লফা দায়,/ গিৰি হতে মৰে খাৰলি খায়৷
(১০৪) চোৰক মোৰে পালে,/ তাঁতিক বৰলে খালে৷
(১০৫) চাপৰিলে মেঘ এৰাব নে৷
(১০৬) জাৰ খাবৰ জীৰৰ মন,/ বহোতে আচোৰে বন৷
(১০৭) জেঠেৰি বৈনায় হাল, কিহৰ পাল এ পাল৷
(১০৮) জগৰ বা লগালো কি/ মাতো হাঁহ কিনিদি৷
(১০৯) জোৰৰ আগত বাতিৰ পোহৰ৷
(১১০) টোপনিৰ চিকণ পুৱা৷ কটাৰিৰ চিকণ গুৱা৷
(১১১) তাহা নিয়ে খালে টেঙ্গা,/ এতিয়া পালেহি জেঙ্গা৷
(১১২) তোৰ হলে মোৰ, মোৰ হলে বাপেৰেও না পায় তোৰ৷
(১১৩) ঠাই দিবৰ গুণ, তপং তপনি শুন৷
(১১৪) দোলাৰ নামেৰে সিকিয়াতে জাবা,/ গাখিৰৰ নামেৰে পানিকে খাবা৷
(১১৫) দহো আঙ্গুলিয়ে খায়,/ বুড়াই হেচুকিলেহে যাই৷
(১১৬) দহোটা লাঘুটি এটাৰ বোঝা৷
(১১৭) দুৰ কপলিয়া হাবিলৈ জাই, দা চিগে বৰলে খাই৷
(১১৮) দুখিয়া হলে লেটেৰা ভাৰ্য্যা নেদেখে হিত,/ বাটত লগ পাই মিতিৰে নোশোধে দিব লাগে বুলি কিবা বিত৷
(১১৯) ঢেকিটো লৰক ফৰক কটৰাটো ভগা,/ খোল কলৈ গল তাৰেহে লগা৷
(১২০) ধানটোৱে পতি কনটো,/ মানুহটোৱে পতি মনটো৷
(১২১) ধন লবা লেখি, বাট বুলিবা দেখি৷
(১২২) নৰকৰ কন্য উদ্ধাৰিলে শুচি৷
(১২৩) নেগুৰ কাটি বাঘ সোঙ্গলৈ মেলিলে৷
(১২৪) নামৰ পৰিচে সাং দুৱাৰত মাৰাহি দাঙ্গ৷
(১২৫) নাহাহিবি মোক খুচৰিব তোক৷
(১২৬) পাপৰ ধন প্ৰায়শ্চিতত যাই৷
(১২৭) পালে চৰাই ভাঙ্গিবা পাখি, হোৱা ভাতক ন থবা ৰাখি৷
(১২৮) পৰ্হে, পৰ্হাই, বোয়ে, বোয়াই পান,/ এই তিনি চাৰিয়ে নিচিন্তে আন৷
(১২৯) পৰ্হি সুনি কৰিলে হিয়া, চোৰে লৈ গল ভাৰ দিয়া৷
(১৩০) বাটত লগ পালে কমাৰ, দা গাড়ি দিয়া আমাৰ৷
(১৩১) বাৰটা মাহৰ তেৰটা জগৰ, সদাই নগুচে এটা লগৰ৷
(১৩২) বলিয়ে নিৰ্ব্বলীয়ে কিহৰ হতাহতি,/ ধনীয়ে নিধনীয়ে কিহৰ মিত্ৰাৱতী৷
(১৩৩) ভয়ত ভগৱন্ত পলাই কিললৈ বাসুদেৱ দৰাই৷
(১৩৪) ভাতৰ তিতা খাবলৈ ভাল, মাতৰ তিতা খাবলৈ টান৷
(১৩৫) ভালৰ ভাল সৰ্ব্বতি কাল৷
(১৩৬) ভোজন মিঠা নে বচন মিঠা?
(১৩৭) মাতিলে ৰনলৈকো জাবা, নে মাতিলে ভোজলৈ নাজাবা৷
(১৩৮) মোৰ পোৰ বোআৰি হব, মোক চুলিত ধৰি বাটত থব৷
(১৩৯) মোমাইয়ে কাঠ কাতে মায়ে পানি হেন দেখে৷
(১৪০) মন কৰিলে চল কৰিব পাৰিম৷
(১৪১) জেতেকতে নাটে, তেতেকতে ফাতে৷
(১৪২) লুইতেহে জানে বঠা কিমান লৈ বহে৷
(১৪৩) লাথী মাৰিলেও জিটো, বোপাই বুলিলেও সিটো৷
(১৪৪) লগ হলে লঙ্কালৈকো জাব পাৰি৷
(১৪৫) লৰা লৰি বেলিকা জোলোঙ্গাত জাপি নোসোমাই৷
(১৪৬) লৰাই লুৰিলে ঘৰ খান,/ দোথোৰাই দুখৰিলে ঘৰ খনি৷
(১৪৭) সমানে সমানে কৰিলে কাজ,/ হাৰিলে জিকিলে নাই লাজ৷
(১৪৮) সোলা মুখত মাখি পৰে/ সিও লাভৰ ভিতৰত৷
(১৪৯) সেলেহৰ চুমাই নাকটি চিঙ্গে৷
(১৫০) হেৰা পোৱা ধনৰ চৌদ্ধ আনা ও ভাল৷
(১৫১) হাঁহ পোয়ালী নিলে সেনে৷/ তুমি জেনে ময়ো তেনে৷
(১৫২) ঝাপি, লাঠি, টঙ্গা, ইয়াক জি নলয়,/ শি দিনতে কনা৷
(১৫৩) চাই চাই বুলিবা বাট দেহৰ ভিতৰত আচে খাল বাম, পিচলি পৰিবা তাত৷
(১৫৪) দুখ না কৰিলে মুখ না ভৰাই৷
(১৫৫) দুখতহে মুখ ভৰে বুৰা লোকে কয়৷/ সকলো শুনি চালে মিচা নহয়৷
(১৫৬) কথাৰ দুৱাসাৰ বান্ধৰ দুমেৰ৷
(১৫৭) ধাৰে মাৰিলেও যেনে, গাদিৰে মাৰিলেও তেনে৷
(১৫৮) কান্দিলে ধাৰ সোধ নে জাই৷
(১৫৯) বাপেক জেনে পিতেক তেনে৷
(১৬০) এঙ্গাৰ ধোলে ও বগা নহয়৷
(১৬১) জাৰ নাই বিত, মনে কৰে পিত পিত৷
(১৬২) জত ৰাজ তত কাজ৷
(১৬৩) প্ৰবাসত নিয়ম নাই৷
(১৬৪) একো নহোয়াতকৈ কনা মোমাই ও ভাল৷
(১৬৫) কাক দামা চাই লৰি বা খৰী৷/ তাৰে কান মাৰি তাৰে জৰি৷
(১৬৬) আহোমৰ চকলং হিন্দুৰ বেই৷/ তোমাৰ পাতলিত পৰিচো জেই কৰা নেই৷
(১৬৭) কনি পাৰে হাঁহে খাই ভকত দাঁহে৷
(১৬৮) ভকততকৈ ঢেকি থোৰা টো দাঙ্গৰ নে?
(১৬৯) জেতিয়া মাৰিব ঢোলত চাপৰ,/ তেতিয়া লবা মুৰত কাপৰ৷
(১৭০) ভকতহৈ কলও ন পকাই৷
(১৭১) নাকত লাগিল পাক৷/ মহা ভকতৰ চিদ্ৰ লাগিল৷/ মেধি পাতিম কাক৷
(১৭২) আগৰ কমলাবৰিয়াই ধুই খাই খৰি৷/ এতিয়াৰ কমলাবৰিয়াই নো ধোয়ে ভৰি৷
(১৭৩) ৰজাৰ ধন ভোট গিৰিহট৷
(১৭৪) ফটা হোক চিঙ্গা হোক পাটৰ টঙ্গালি৷/ সৰু হোক বুৰা হোক ভুঞাৰ পোৱালি৷
(১৭৫) বৰাৰ ঘৰত তৰাৰ গাঁঠি, বৰাট থাকিব কেই ৰাতি৷
(১৭৬) বামুনে সগুনে বিচাৰে মৰা৷/ গনকে বিচাৰে নৰিয়া পৰা৷
(১৭৭) বাপুৰ বাঁহ জোপাই মাৰলি৷
(১৭৮) মই আচিলো ধাৰি বৈ,/ মোক আনিলে বামুনটো কৈ৷
(১৭৯) ধন মহঙ্গলৈ গ’ল লোন ভাৰ পেলাই, মাটি ভাৰ অনিলে ঘৰ মাচি বলৈ হল৷
(১৮০) তিৰিক মিলে, মিৰি কিলে৷
(১৮১) মহন্তৰ চিন মাহনিত, বুৰা গৰুৰ চিন ঘাঁহনিত৷
(১৮২) মৰিয়াক কেলেই ধান, গৰিয়াক কেলেই কান৷
(১৮৩) নাগিনীয়ে লৰা পাই, নগায় জাল খাই৷
(১৮৪) চোৰ পোৰ মুখ খানিহে৷
(১৮৫) বোপাই আচিল চোৰ, সেই পৰকিতি মোৰ৷
(১৮৬) জোৰ ও জোৰ বিপৰিত জোৰ,/ এটী কানকতা এটী চোৰ৷
………………………………………………………………..
(১৮৭) সৰুকৈ কাটিবা, ঘনকৈ খাবা,/ সেই তামোলৰ বিলাহ চাবা৷
(১৮৮) কটাৰি চিকোন গুৱা, তোপনি চিকোন পুৱা৷
(১৮৯) সাত বিহুৰ সয়া কনি৷
(১৯০) বাহিত নিদিবা হাত,/ লৰা ছোৱালি লঘোনে নথবা/ দিবা গুধলিতে ভাত৷
(১৯১) লগনী নহলে জুই নজলে/ তুতকীয়া নহলে গাঁও নবহে৷
(১৯২) জাৰ নাই কেছুৱা বুড়াকে নছুৱা৷
(১৯৩) নিজৰ নাক কাটি সতিনীৰ যাত্ৰা ভঙ্গ৷
(১৯৪) নাক কাটিলে আহিব দালে পালে,/ চুলি কাটিলে আহিব কোন কালে?
(১৯৫) কথাত কথা বাড়ে, খড়িকাত বাড়ে কান,/ মাকৰ ঘৰত জীয়ৰি বাড়ে, পথাৰত বাড়ে ধান৷
(১৯৬) টিক বলদ ওলাই মাটি, মাক ভালেয় জীয়েক জাতি৷
(১৯৭) মাকত কৈ জীয়েক কাজী, ঢেকী ঠোৰা লৈ বাতে পাঁজি৷
(১৯৮) তই মাকৰ জী, মই জাকৰ জী,/ তপত ভাতত চেচা কৰো,/ হেচা পোতোস দি৷
(১৯৯) ঢেকি সাল ফুৰিলে খুদৰ কি আকাল৷
(২০০) বাপুৰ গাত বাৰ্হনি লাগিল৷
(২০১) এতিয়া পালেহি ঘৰ পতা পৈ,/ কিলাবলৈ আহিচে খেৰ পেলাই দাললৈ৷
(২০২) কি কম কি নকম পৈৰ নাম বটালি৷
(২০৩) কিহত কৰিলো কি, ধান এদোন দি,/ পৈতো আনিলো নিতো কিলাই মাৰে৷
(২০৪) খাব জানিলেই চাউলেই চিৰা,/ বহিব জানিলে মতিয়েই পিৰা, বুলিব জানিলেই মজিয়াই দেড় গ্ৰহৰ বাত৷
(২০৫) গিৰিয়েকে বোলে তোক ভোক,/ ঘৈনিয়েকে বোলে পুৱা গধুলি/ দুই সাজ একে লগে হোক৷
(২০৬) জালকে বুলিলে জকাই/ আন্ধাৰে মুধাৰে চিনিব নোৱাৰি/ পৈয়েকক বুলিলে ককাই৷
(২০৭) জনাৰ ভাত মাছ নজনাৰ সেইয়ে কলগ্ৰহ৷
(২০৮) তোৰ জনম জাতি ময় জানো,/ কঠিয়া তলিত ঘৰ আছে৷/ এসাৰ চেৰেক ডিৰাই মাৰিবি লৰ৷
(২০৯) চাই খাবলৈ আহি বান্ধত পৰিল৷
(২১০) মোমাই মৰক, ভুতক পাচে পাম৷
(২১১) এতাই বোৰে খোৰোচাতকৈ/ বিয়াৰ খোৰোচা সকত৷
(২১২) চল পাই বিয়নি নিতো তিনি বেলি৷
(২১৩) সাহু বোৱাৰীৰ ঘৰ,/ কোনে খাই গাখিৰৰ সৰ৷
(২১৪) বনত পৰি কলিয়া হলো,/ তেল নাইকিয়াত ফপৰিয়া হলো৷
(২১৫) দেখিচাহে বুড়া অগ্নি কুৰা৷
(২১৬) পোহাৰিৰ পৈয়েক সখি৷
(২১৭) ভৰিক নেৰে ভাৰে, জবৰাক নেৰে পচলা খাৰে৷
(২১৮) কি কম মাহি আইৰ গুন,/ এহাতে খাৰলি এহাতে লোন৷
(২১৯) মোৰ পো নহয় সতিনিৰ পো,/ ধাৰি নাই, পাটী নাই মাতিতে সো৷
(২২০) চোৰে নিয়া গৰুৰ বাতে বাতে ঘাহ৷
(২২১) কেলেহুৱা ওজা চপনিয়া পালি,/ ওৰে ৰাতি নাম গায় খেৰ জুই জালি৷
(২২২) একে উৰ্ব্বসি দুৱাৰে পথ৷
(২২৩) ঢেকিয়া লতা পতা,/ ভাত খাওতে পানি খাই,/ সিও এটা কথা৷
(২২৪) খাল খানি জসিনী চপাই ললে৷
(২২৫) থলত থল ৰজা পোতা পুখুৰিৰ বাকৈঁয় ৰজা৷
(২২৬) জোৰ পোৰি বৰলাৰ হাত পালে হি৷
(২২৭) ঠন ঠন মদন গোপাল, একেটা বৰলাৰ নখন চোতাল৷
(২২৮) পৰ্ব্বতত কাচকনি ভৈয়ামত বান,/ বৰলা বিচাৰিচে সুকান ধান৷
(২২৯) খোজে খাৰলি দিয়ে লোন,/ এনে উভতিত থাকিব কোন৷
(২৩০) খৰ ৰান্ধনি খৰ বাঢ়নি পৈয়েক লঘোনে জাই,/ ওদা ৰান্ধনি ওদা বাঢ়নি পৈয়েক তিনি সাজি খাই৷
(২৩১) ঘৰে পতি ঘৈনি, খালে পতি জসিনি৷
(২৩২) তিনি গঁধুলিত তৰিচে তাত,/ উজুটিত চিঙ্গিলে পৈয়েকৰ দাঁত৷
(২৩৩) পাৰ কৰা জুবলা গায় নাথাৰৱে৷
(২৩৪) বেটিয়ে ভাঙ্গিলে কটৰা, গড়গাঁও পালেহি বতৰা,/ ঘৈনীয়ে ভাঙ্গিলে কাঁহি, ঠলে মুচুকাই হাঁহি৷
(২৩৫) সৰু দায় পিচলি জাই, বৰৰ দায় খুচৰি খাই৷
(২৩৬) বিধাতায় দিলেও তিৰুতাই নিদিয়ে৷
(২৩৭) মাজত মুৰত নাই চুলি, পৈয়েক মাতে ৰূপহি বুলি৷
(২৩৮) সৰ্ব্ব সুলক্ষনী তাই, পাটিটো মুতে চুৰুটো খাই৷
(২৩৯) তিৰিৰ চুতি বাঢ়নিৰ বুতি৷
(২৪০) ঠুপৰীৰ পৈ, মাজে ফুটা চৈ, কাতি খাই কটনা,/ এই তিনি চাৰি জমৰ জতনা৷
………………………………………………………………………….
(কৃষিৰ লগত জড়িত)
(২৪১) আবতৰীয়া বেঙ্গেনাৰ মোক তোল মোক তোল কৰে৷
(২৪২) উলুৰ লগত বগৰি পৰিল৷
(২৪৩) এক আহিনে ধান,/ তিনি সাঁওনে পান৷
(২৪৪) একে গচৰ পান সি কি হব আন৷
(২৪৫) কুমলিয়া ভৰিত ধান,/ সুঙ্গে ফুটিলৈ ফুৰে আতাহ পাৰি৷
(২৪৬) কঠিয়া হে চুতি জেঠতে পৰা৷
(২৪৭) গধুলি হলে সাত হাল বাই,/ পুৱা হলে এ হালো নাই৷
(২৪৮) জি মুলা বাড়িব দুপাততে চিন৷
(২৪৯) ধান পুৰিয়া কঠাল পাতৰ তলতে লুকাল৷
(২৫০) নাহৰত কৈও সুকাঠি৷
(২৫১) পালে হি চত ধান থম কত৷
(২৫২) পকা আমাৰ বেলিকা কিহৰ কুজা মোহা৷
(২৫৩) ফাল কাততেই মাহৰ বতৰ গল৷
(২৫৪) বুৰে পতি শেলুক হে৷
(২৫৫) বৰ গচ কাতিলে ঘিতিঙ্গাই কৰিলে,/ চিতিকি পৰিলে এঠা৷/ লোকক দেখুৱাই কেতেৰাই, মাতিবা,/ ভিতৰি নেৰিবা বেথা৷
(২৫৬) বাৰে হাত কেৰেলাৰ তেৰে হাত গুটি৷
(২৫৭) মাটী কিনিবা মাজ খাল,/ চোৱালী আনিবা মাক ভাল৷
(২৫৮) গৰু চাবা গধুলি ৰোৱা চাবা পুৱা৷/ জকাই বাওতে চোৱালি চাবা দেখি কেনে কুৱা৷
(২৫৯) সিচাতকৈ চেৰা ধৰাৰ টান৷
(২৬০) জালুকত গোবৰ পানত মাটী৷/ কলা পুলী ৰুবা তিনিবাৰ কাটী৷
(২৬১) তিনি পৰ্ব্বত ৰুবা সালী ঘন ঘন কৈ দিবা আলী৷/ যদি ন হয় সালী তেনে পাৰিবা জবকাক গালী৷
(২৬২) খাল দালে তেতেলী পাচ দালে ঔ,/ সেই ঘৰৰ মানুহ উঠিলেনে নৌ৷
(২৬৩) মাহৰ মাৰ দেখি তিলে বেত মেলিল৷
(২৬৪) সহ চিকন পৰৰ, পো চিকন ঘৰৰ৷
…………………………………………………………………
(২৬৫) অধিক মাচত বগলি কনা৷
(২৬৬) আচু কাঠত পৰি সিয়নিটো ৰঙ্গা হল৷
(২৬৭) আচলে পিচলে হাতিৰ পাও পিচলে৷
(২৬৮) আঠুৱা তলৰ মহ মোহাৰিলেও মৰে৷
(২৬৯) শুড় আছে হাতি নহয় মানুহ গৰু খাই৷/ বাগ নহয়, জিটো খাই তাতে খাই,/ হৰলক ঘাতে পানিৰ জন্মিত৷
(২৭০) উৰি গল কতিয়া কপৌ খেদি নিলে সেনে,/ একো কাঠি কাৰেৰে সাত ঠাইত ভেদিলে,/ ইও কথা হৈছে তেনে৷
(২৭১) এটা নিগনিৰ সাত খান পাম৷
(২৭২) এবাৰ সাপে খালে লেজুটো ভয়৷
(২৭৩) ওচৰৰ পুঠি, খলিহনা, নিলগৰ ৰৌ, বৰালি৷
(২৭৪) কিনা হাঁহৰ ঠোঁতলৈকো মঙ্গহ৷
(২৭৫) বাঘ চাব নেলাগে বোন্দাকে চোৱা৷/ ভাল মানুহ চাব লাগিলে আলি বাতলৈ জোৱা৷
(২৭৬) ভাল খাতিলো বাঘক,/ পহু মাৰি আনি দিল আগত৷
(২৭৭) কাকো নেপাই ভাদৈক পালে,/ খুচৰি সামৰি খালৈত থলে৷
(২৭৮) খাই কাৰসলা দালত উঠিল,/ কাঠি চেলেকাৰ মৰণ মিলিল৷
(২৭৯) খুদ মগনীয়াৰ কুকুৰ শত্ৰু৷
(২৮০) গুৰি পৰুৱাৰ অলপ বৰখুনেই বান৷/ সোলা মুখৰ এক চৰেই তান৷
(২৮১) চৰাই হে সৰু হয় কিন্তু বৰ হোলাং গচত বাহ৷
(২৮২) দেখোতেই চিটল পিঠিতে কাঁইট৷
(২৮৩) বয়শত বান্দৰৰো সুন্দৰ৷
(২৮৪) বাড়িৰ তামোল কেৰকতুৰাই খাই,/ আমাক দিলে জানো অঠলে জাই৷
(২৮৫) বুড়াৰ হাতত চেঙ্গেলী৷
(২৮৬) ভাল ভাল ঘোড়াই না পাই ঘাঁহ,/ বতুৱা ঘোড়াই বিচাৰে মাহ৷
(২৮৭) মহৰ সিঙ্গত কঁকিলা দাঁৰ৷
(২৮৮) ৰণৰ কুকুৰা ৰণতে মৰে৷
(২৮৯) ৰজাক চিনিবা দানত,/ হাতীক চিনিবা আনত,/ ঘোৰাক চিনিবা কানত৷
(২৯০) ৰাজ হংশৰ গতি ধৰোতে/ ঘনচিৰি কাৰো খোজ পাহৰিলে৷
(২৯১) লালুকলৈ কি তপত পাণি লাগিচে৷
(২৯২) সালক সিঙ্গিয়ে হাঁহে,/ তয়ো এজনি ময়ো এজনি/ ভালেটো গৰাকী নাহে৷
(২৯৩) সাপে খাই বাঘে খাই জদি মৰে জলে,/ জাৰ জি হব লাগে নিজৰ কাৰ্য্যৰ দলে৷
(২৯৪) কুকুৰক নিদিবা থাই, লৰা চোৱালীক নিদিবা লাই৷
(২৯৫) কুকুৰে জানে কি তাম তুলসি৷
………………………………………………………………………………..
Khuob bhal hoise ; pishe kicchu banan siddha koriba Lagibo .
আৰু অলপ উন্নত কৰিব লাগিব ।ইয়াত বহুত বস্তু বিচাৰি নাপাই ।কিন্তু তথাপিও ঠিকেই আছে ।
ইয়াৰ অৰ্থ বোৰ কেনকৈ বুজি পাম