প্ৰেমৰ লিমাৰিক…. ( ধৰ্মজ্যোতি ভট্টাচাৰ্য )
১
তোমাক নাপালে লিখিম মই বিৰহৰ লিমাৰিক
তোমাক হেৰুৱালে হ’মগৈ মই সাগৰৰ নাবিক
জাহাজেই হ’ব মোৰ সংগী
দাৰ্শনিকৰ দৰে হ’ব মোৰ ভংগী
দাড়িয়ে গোঁফে ভোবোকাৰ হৈ সুঁৱৰিম তোমাৰ ছবিক।
২
স্মৃতিবোৰে উক দিয়ে দেখিলে তোমাৰ হাঁহি
প্ৰতিনিশা বজাওঁ মই আবেগৰ কৰুণ বাঁহী
আশাৰ পথাৰত কঁঠীয়া সিঁচি
জোনাকী কাৰেঙত সপোন ৰচি
প্ৰেম পিয়াসী মই যেন সন্ধিয়াৰ এটি বালিমাহী।
৩
কেনেকৈ আদৰিম মই তোমাক মোৰ মৰমৰে জোন
মূৰত থ’লে ওকণিয়ে খায় মাটিতো পিপৰা দেখোন
পলে পলে বাঢ়ে মৰম
বুজি নাপাওঁ ঠাণ্ডা-গৰম
কাষতেই বিচাৰোঁ তোমাক অ’ কলিজাৰ কেঁচা সোণ।
