বুদ্ধক দুচকু খুলি দিলোঁ (- জ্যোতিময় দত্ত )

পুৰণি নাদৰ কপি থকা পানীত ন-জোনে

মুখখন চাওঁতে

এন্ধাৰে ক’লা দাগ কাটি দিছিল চকুৱে-চকুৱে

 

ৰাতিৰ নগ্নতাই খুলি আছিল

স্বপ্নহাৰা বুকুৰ কাপোৰ

 

পোৰামাটিৰ দেৱালয়ত

মূৰ্তিৰ ভাও দিছিল ঈশ্বৰে

জ্বলি আছিল ৰঙা হৈ ভোকাতুৰ চকুবোৰ

 

শতিকাৰ সোঁতে সোঁতে গৈ আমি

হেৰুৱাই আছিলোঁ মিনাকৰা প্ৰাচীন দিন-ৰাতি

 

হেৰুৱাইছিলোঁ আমি সাঁচিপাতৰ পাঠ

আৰু

বুদ্ধক দুচকু খুলি দিছিলোঁ এটা এটাকৈ ।

Subscribe
Notify of

1 Comment
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
হৃষীৰাজ শৰ্মা
12 years ago

সুন্দৰ..!

Copying is Prohibited!