ষষ্ঠৱিংশ খণ্ড : শ্ৰীকৃষ্ণৰ বৈকুণ্ঠ-প্ৰয়াণ

৷৷ষষ্ঠৱিংশ খণ্ড৷৷

৷৷শ্ৰীকৃষ্ণৰ বৈকুণ্ঠ-প্ৰয়াণ৷৷

৷৷প্ৰথম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

মাধৱ পদ্মনাভ ভগৱন্ত৷

নাৰায়ণ নৰসিংহ অনন্ত৷৷১৪৮৷৷

পদ৷৷

বোলন্ত শুকে শুনা পৰীক্ষিত৷

এহিমতে কৃষ্ণে বলো সহিত৷৷

সমস্ত দৈত্যৰ চিন্তিয়া মাৰ৷

লীলায়ে হৰিলা ভূমিৰ ভাৰ৷৷১৭৮৪৷৷

গুণন্ত জগতৰ পতি পাছে৷

দুঃসহ মহা যদুবংশ আছে৷৷

ত্ৰৈলোক্য বিজয়ী একৈক বীৰ৷

নুগুছিল কিছু ভাৰ ভূমিৰ৷৷১৭৮৫৷৷

যিহেতু সৱাৰো মঞি আশ্ৰয়৷

কাহাতো হন্তে নাহি পৰাজয়৷৷

কন্দল লগাই তাসম্বাৰ মেলে৷

পৃথিৱীৰ ভাৰ হৰিবো হেলে৷৷১৭৮৬৷৷

এহি গুণি পাছে যাদৱ কুলে৷

দিয়াইলা প্ৰভু বিপ্ৰশাপ ছলে৷৷

মিলিল বিমঙ্গল দ্বাৰকাত৷

সৱাৰো মনে কৰে উতপাত৷৷১৭৮৭৷৷

ব্ৰহ্মাক আৱৰি ত্ৰিদশজাক৷

আসিল পাছে সৱে দ্বাৰকাক৷৷

কৃষ্ণৰ দৰশন অভিলাষে৷

ৰহিলা বিমান জুৰি আকাশে৷৷১৭৮৮৷৷

মহা সমৃদ্ধি দেখি দ্বাৰকাৰ৷

বিস্ময় ভৈলা আতি দেৱতাৰ৷৷

কৃষ্ণক পাছে দৰশন পাই৷

অদ্ভূত ৰূপক আছিলা চাই৷৷১৭৮৯৷৷

তৃপিতি নাহি চান্ত একদৃষ্টি৷

কৰন্ত শিৰে পাৰিজাত বৃষ্টি৷৷

কৃতাঞ্জলি কৰি এক যুকুতি৷

তৈৰে পৰা সৱে কৰন্ত স্তুতি৷৷১৭৯০৷৷

নমো নমো কৃষ্ণ তযু চৰণে৷

যাহাক পৰম ভকতজনে৷৷

হৃদয়ত চিন্তৈ কৰি প্ৰবন্ধ৷

অপ্ৰয়াসে তৰৈ সংসাৰ বন্ধ৷৷১৭৯১৷৷

ত্ৰিগুণা মায়াক কৰি আশ্ৰয়৷

আত্মাত স্ৰজা যত জীৱচয়৷৷

স্ৰজন পালন কৰা আপুনে৷

নপাৱে লাগ একো দোষ গুণে৷৷১৭৯২৷৷

তোহ্মাৰ শুনিয়া গুণ চৰিত্ৰ৷

যিমতে হোৱয় লোক পৱিত্ৰ৷৷

জ্ঞান দান তপ বেদ আচাৰে৷

সিমতে শুদ্ধি কৰিবাক নাৰে৷৷১৭৯৩৷৷

তোহ্মাৰ ইসৱ লীলা চৰিত৷

আক শুনৈ ভণৈ যিটো কলিত৷৷

অনেক পুৰুষ কৰি উদ্ধাৰ৷

সংসাৰক সুখে হোৱয় পাৰ৷৷১৭৯৪৷৷

ষোড়শ সহস্ৰ পত্নীসকলে৷

অনেক ভাৱ দৰশায়া চলে৷৷

মনক মথিবে নোৱাৰৈ যাৰ৷

হেন কৃষ্ণ পাৱে নতি আহ্মাৰ৷৷১৭৯৫৷৷

কৃষ্ণক আগত দেখি প্ৰত্যেক৷

কৰিলন্ত স্তুতি আৰো অনেক৷৷

নকৈলো পদ বিস্তৰক ডৰে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত নৰে৷৷১৭৯৬৷৷

৷৷দ্বিতীয় কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

শিৱ শাৰঙ্গধাৰী মধুসূদন দৈত্যাৰি৷৷১৪৯৷৷

পদ৷৷

আকাশত থাকি ব্ৰহ্মা বোলে স্তুতি বাণী৷

মাতন্ত কৃষ্ণক শুনা প্ৰভু চক্রপাণি৷৷

খণ্ডিবাক লাগি পৃথিৱীৰ মহাভাৰ৷

দৈৱকীৰ গৰ্ভে আসি ভৈলা অৱতাৰ৷৷১৭৯৭৷৷

দুষ্ট ৰাজাগণক মাৰিলা কৰি লীলা৷

সন্তক ৰাখিলা প্ৰভু ধৰ্ম্মক থাপিলা৷৷

সমস্ত লোকৰ কৰি পাপৰ প্ৰলয়৷

দশোদিশ প্ৰকাশৈ তোহ্মাৰ যশচয়৷৷১৭৯৮৷৷

যদুকুলে অৱতৰি আছা দামোদৰ৷

পঞ্চিশ অধিক ভৈল শতেক বৎসৰ৷৷

দেৱকাৰ্য্য লাগে মানে সাধিলা সকলে৷

কুলকো নাশিলা প্ৰায় বিপ্ৰশাপ ছলে৷৷১৭৯৯৷৷

পৃথিৱীক এৰি আৱে আসা নিজ স্থান৷

আমি সৱ কিঙ্কৰক কৰা পৰিত্ৰাণ৷৷

মাধৱে বোলন্ত শুনিয়োক প্ৰজাপতি৷

পৃথিৱীক এৰিবে আহ্মাৰো আছে মতি৷৷১৮০০৷৷

কিন্তু যেৱে যাওঁ যদুকুল নসংহৰি৷

আৰ ভৰে দুনাই তল যাইবে বসুন্ধৰী৷৷

আগে আমি ইটো যদুকুল কৰি ক্ষয়৷

তেৱেসে চলিবো ব্ৰহ্মা তোহ্মাৰ নিলয়৷৷১৮০১৷৷

শুনি ব্ৰহ্মা প্ৰণামিয়া কৰি কৃতাঞ্জলি৷

ত্ৰিদশে সহিতে নিজস্থানে গৈলা চলি৷৷

দ্বাৰকাত অনেক মিলাৱৈ উতপাত৷

প্ৰত্যক্ষে দেখাৱে যেন প্ৰজাৰ বিঘাত৷৷১৮০২৷৷

বুলিলন্ত বাণী কৃষ্ণে বংশক শুনাই৷

প্ৰভাসক যাইবো আমি এৰি ইটো ঠাই৷৷

আহ্মাৰ বংশত হুয়া আছে ঋষিশাপ৷

ঘোৰ উতপাত দেখি মিলে হৃদিতাপ৷৷১৮০৩৷৷

আজি যাইবো প্ৰভাসক কৰিয়ো উদ্যোগ৷

তৈতে স্নানি চন্দ্ৰে এড়াইলন্ত যক্ষ্মাৰোগ৷৷

দক্ষশাপ গুচিল পাইলন্ত পূৰ্ণকলা৷

হেন জানি যদুগণ তৈকে লাগি চলা৷৷১৮০৪৷৷

সবংশে আমিয়ো গৈয়া তৈতে কৰি স্নান৷

বিপ্ৰক ভোজন কৰাই দেওঁ মহাদান৷৷

দানে পুণ্যে হুই ঘোৰ দুৰ্গতি নিস্তাৰ৷

যেন মহানাৱে সাগৰত কৰৈ পাৰ৷৷১৮০৫৷৷

কৃষ্ণৰ বচন শুনি যত যদুগণ৷

তীৰ্থক যাইবাক সৱে কৰিলা যতন৷৷

লৱৰা-লৱৰি কৰি ভৈলা কাছপাৰ৷

ৰথত তুলিলা আনি সমস্তে সম্ভাৰ৷৷১৮০৬৷৷

নিশান কোবাই সৱে এক স্থান ভৈল৷

বাল বৃদ্ধ স্ত্ৰী মাত্ৰ নগৰত ৰৈল৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণ চৰণত ধৰি৷

পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা হৰি হৰি৷৷১৮০৭৷৷

৷৷তৃতীয় কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷ পৰমানন্দ ৰাম জোনো ছাড়হু মোক৷

হৰি জোনো তেজি যাহা মোক৷৷১৫০৷৷

পদ৷৷ যাইবে যদুগণ কাছে ভক্ত উদ্ধৱৰ পাছে

বিমঙ্গল দেখি কাম্পৈ কায়৷

কৃষ্ণৰ বচন শুনি মনে বিমৰিষি গুণি

বুজিলন্ত সৱে অভিপ্ৰায়৷৷

বিৰলত হৰিদাস কৃষ্ণৰ চাপিয়া পাশ

শিৰে প্ৰণামিলা পাৱ ছুই৷

অন্তৰ্গতে তনু তাৱে মাধৱক নম্ৰভাৱে

বুলিলন্ত কৃতাঞ্জলি হুই৷৷১৮০৮৷৷

যাদৱ বংশক তুমি সংহৰি এৰিবা ভূমি

অৱশ্যে জানিলো আক আমি৷

সি কাৰণে ঋষিশাপ ব্যৰ্থ নকৰিলা বাপ

তুমি হুয়া জগতৰ স্বামী৷৷

তোহ্মাৰ চৰণ এৰি নিমিষেক প্ৰভু হৰি

থাকিবে নপাৰো একো স্থান৷

তুমি এৰিলাত মোৰ মিলিবে সন্তাপ ঘোৰ

অৱশ্যে ছাড়িবে মোৰ প্ৰাণ৷৷১৮০৯৷৷

তুমি জপ তপ পুণ্য তুমি বিনা দেখো শূন্য

দিনতে আন্ধাৰ ত্ৰিজগত৷

অনেক কাৰ্পূণ্য কৰো দুয়ো চৰণত ধৰো

লৈয়া যায়ো আহ্মাক লগত৷৷

সম্যকে অমৃতময় তোহ্মাৰ চৰিত্ৰচয়

তাক মাত্ৰ শুনৈ যিটো নৰে৷

তাহাৰ উপজৈ ভাৱ নছাড়ৈ তোহ্মাৰ পাৱ

আন বিষয়কো পৰিহৰে৷৷১৮১০৷৷

শয়নে ভোজনে স্নানে তোহ্মাৰ ৰহস্য স্থানে

সদাসেৱা কৰি থাকো আমি৷

তুমি জীৱ তুমি প্ৰাণ তুমি বিনে নাহি আন

কিমতে বৰ্ত্তিবো আৱে স্বামী৷৷

অৱশেষ উপহাৰ ছাড় বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ

তোহ্মাৰেসে পিন্ধো সৰ্ব্বদায়৷

তোহ্মাৰ উছিষ্ট খায়া তৰিবো দুস্তৰ মায়া

হেনসে আছিল অভিপ্ৰায়৷৷১৮১১৷৷

যোগীগণে শ্ৰম কৰি প্ৰবন্ধে সমাধি ধৰি

সৱে কৰ্ম্মবন্ধ কৰি ক্ষীণ৷

তেজিয়া সংসাৰ নয় দেখৈ সৱে ব্ৰহ্মময়

তেৱেসে তোহ্মাত যায় লীন৷৷

আমি যত গৃহবাসী কৰ্ম্মপথে ভ্ৰমো আসি

ভজিলোহো চৰণে তোহ্মাৰ৷

তোহ্মাক হিয়াত স্মৰি তোহ্মাৰ কীৰ্ত্তন কৰি

তোহ্মাৰ কথায়ে হুইবো পাৰ৷৷১৮১২৷৷

চৰণ ছত্ৰক ইটো উপাসিয়া থাকৈ যিটো

সিটো এড়াই সংসাৰৰ তাপ৷

হেন পাদপদ্ম এড়ি ক্ষণেকো নিজীৱো হৰি

নিয়ো লগে জগতৰে বাপ৷৷

অনেক কাৰ্পূণ্য কৰি কৃষ্ণৰ আগত পড়ি

জুড়িলন্ত উদ্ধৱে ক্রন্দন৷

দেখি দুঃখ ভকতৰ আশ্বাসিলা দামোদৰ

উদ্ধৱক বুলিলা বচন৷৷১৮১৩৷৷

স্বৰূপ জানিলা তুমি এড়িবাক চাওঁ ভূমি

সংহৰিলো পৃথিৱীৰ ভাৰ৷

দেৱৰো সাধিলো কাজ তোহ্মাত নাহিকে বাজ

কুলৰো চিন্তিবো মহামাৰ৷৷

সাত দিন অৱসানে সমস্তে দ্বাৰকা মানে

সাগৰৰ জলে যাইবে তল৷

আমি এড়িলাত ভূমি ঐত নাথাকিবা তুমি

লোকত মিলিবে বিমঙ্গল৷৷১৮১৪৷৷

পীড়িবে দুৰ্জ্জন কলি সত্বৰে যায়োক চলি

এড়া বন্ধু বান্ধৱৰ স্নেহ৷

মঞি আত্মা হেন জানি আহ্মাক বান্ধৱ মানি

দেখা ভিন অপুনাৰ দেহ৷৷

যত দেখা যত শুনা যতেক মনত গুণা

সৱে মায়াময় স্বপ্নসম৷

সমস্তে জগতে হৰি জানিবা নিশ্চয় কৰি

গুচায়ো বুদ্ধিৰ ইটো ভ্ৰম৷৷১৮১৫৷৷

জ্ঞানযোগ কৰ্ম্মযোগ পৰম ভকতি যোগ

সমস্তে কহিলা উদ্ধৱত৷

সাংখ্যযোগ যত আছে উদ্ধৱে জানিলা পাছে

মাধৱৰ পাদ প্ৰসাদত৷৷

দুনাই পুটাঞ্জলি ধৰি কৃষ্ণক প্ৰণাম কৰি

বুলিলন্ত হুয়া নম্ৰ কায়া৷

জানিলো তুমিসি সঞ্চা আন যত সৱে মিছা

তথাপি দুস্ত্যজ মোহমায়া৷৷১৮১৬৷৷

বিষয়ৰ দুঃখ জানি তথাপিতো একো প্ৰাণী

নেড়ৈ দুনাই তাকে ভুঞ্জি মৰৈ৷

গলত বান্ধিয়া পাঘে কাটিবাক নেন্ত ছাগে

যেন নিৰ্লজ্জতা আতি কৰৈ৷৷

অনেক ভৰ্ৎসনি পায় উছিষ্ট ভুঞ্জিবে যাই

যেন আতি কুকুৰ নিৰ্গতে৷

কহিয়োক স্বৰূপত ইটো ঘোৰ বিষয়ত

বিৰকতি হোৱৈ কেনমতে৷৷১৮১৭৷৷

৷৷চতুৰ্থ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

নৰহৰি কি এ ৰাম নিস্তাৰিয়া নিয়ো নাৰায়ণ৷

মাথাত ধৰিবো তুলি তোহ্মাৰ চৰণ৷৷১৫১৷৷

পদ৷৷

উদ্ধৱক সম্বোধি মাতন্ত কৃষ্ণে পাছে৷

কৰ্ম্মবন্ধ এড়াইবে প্ৰবন্ধ যাৰ আছে৷৷

বৈষ্ণৱৰ সঙ্গ সিটো লৈবে প্ৰথমত৷

মোহোৰ চৰিত্ৰ শুনিবেক ভকতত৷৷১৮১৮৷৷

মোৰ নাম কীৰ্ত্তন কৰিবে সৰ্ব্বক্ষণে৷

হৃদয়ত মোৰ ৰূপ চিন্তিবে যতনে৷৷

মোৰ যশ গায়া যিটো কৰৈ গীত নৃত্য৷

নাহি তাৰ ভয় সিটো ভৈল কৃতকৃত্য৷৷১৮১৯৷৷

শুনিয়ো উদ্ধৱ আৰো ৰহস্য ভকতি৷

কৰিবা অভ্যাস তুমি স্থিৰ কৰি মতি৷৷

সমস্ত ভূততে ব্যাপি আছো মই হৰি৷

সৱাকো মানিবা তুমি বিষ্ণুবুদ্ধি কৰি৷৷১৮২০৷৷

ব্ৰাহ্মণৰ চাণ্ডালৰ নিবিচাৰি কুল৷

দাতাত চোৰত যেন দৃষ্টি একতুল৷৷

নীচত সাধুত যাৰ ভৈল একজ্ঞান৷

তাহাকেসে পণ্ডিত বুলিয় সৰ্ব্বজন৷৷১৮২১৷৷

বিশেষত মনুষ্যগণত যিটো নৰে৷

বিষ্ণুবুদ্ধিভাৱে সৰ্ব্বদায়ে মান্য কৰে৷৷

ঈৰিষা অসূয়া তিৰস্কাৰ অহঙ্কাৰ৷

সৱে নষ্ট হোৱৈ তেৱে তাৱক্ষণে তাৰ৷৷১৮২২৷৷

দেখি সখিগণে জোনো হাসৈ আসি বেঢ়ি৷

মই সাধু ইটো চোৰ হেন লজ্জা এৰি৷৷

কুকুৰ শৃগাল গৰ্দ্দভৰো আত্মাৰাম৷

জানিয়া সৱাকো পৰি কৰিবা প্ৰণাম৷৷১৮২৩৷৷

সমস্ত ভূততে বিষ্ণুবুদ্ধি নোহে যাৱে৷

কায়বাক্যমনে অভ্যাসিবা এহিভাৱে৷৷

বিষ্ণুময় দেখৈ যিটো সমস্তে জগত৷

জীৱন্তে মুকুত হোৱৈ অচিৰ কালত৷৷১৮২৪৷৷

সকল প্ৰাণীক দেখিবেক আত্মসম৷

উপায় মধ্যত ইটো আতি মুখ্যতম৷৷

মোৰ ইটো ধৰ্ম্মৰ অল্পৰো নাহি হানি৷

যিহেতু সাক্ষাতে মই কৈলো তত্ত্ববাণী৷৷১৮২৫৷৷

দাম্ভিক শঠত নকহিবা ইটো তত্ত্ব৷

সদা উপদেশ দিবা বৈষ্ণৱ জনত৷৷

স্ত্ৰী শূদ্ৰো কৰৈ যদি আমাত ভকতি৷

তাহাত কহিবা ইটো জ্ঞান মহামতি৷৷১৮২৬৷৷

আক ভক্তি কৰি পঢ়ে যিটো জ্ঞানীলোক৷

মহাশুদ্ধ হুয়া জ্ঞানদীপে দেখৈ মোক৷৷

জানিলা উদ্ধৱ আৱে দিলো উপদেশ৷

তোহ্মাৰ কি শোক মোহ গুচিল নিঃশেষ৷৷১৮২৭৷৷

ব্ৰহ্মা হৰ হলায়ুধ লক্ষ্মী প্ৰিয় জায়া৷

পৰম সুন্দৰ মোৰ দেখা ইটো কায়া৷৷

সৱাতো অধিক মোৰ তুমি প্ৰিয়তম৷

নাহি আন বান্ধৱ উদ্ধৱ তুমি সম৷৷১৮২৮৷৷

ভকতেসে মোৰ হৃদি জানিবা নিশ্চয়৷

ভকতজনৰ জানা আমিসে হৃদয়৷৷

মঞি বিনা ভকতে নিচিন্তে কিছু আন৷

ভকতত পৰে মই নিচিন্তোহো আন৷৷১৮২৯৷৷

৷৷পঞ্চম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

কমলাপতি হোক গতি ৰাম৷

মোৰ মতি তোহ্মাৰ চৰণে৷৷১৫২৷৷

পদ৷৷

উদ্ধৱে কৃষ্ণৰ শুনি বাণী৷

কৃতাঞ্জলি ভৈলা মহামানী৷৷

মাতিবে নোৱাৰি আছা ৰহি৷

চক্ষুৰ লোতক পৰৈ বহি৷৷১৮৩০৷৷

স্নেহত আকুল ভৈল মন৷

ধৈৰ্য্য ধৰি ভৈলা সন্ধুক্ষণ৷৷

আগবাঢ়ি গৈলা ধীৰে ধীৰে৷

কৃষ্ণৰ চৰণ ছুই শিৰে৷৷১৮৩১৷৷

বুলিলা কৰিয়া নমস্কাৰ৷

গুচাইলা মোহ অন্ধকাৰ৷৷

সূৰ্য্যৰ কাছত যিটো থাকে৷

তাক কি আন্ধাৰে আৰ ঢাকে৷৷১৮৩২৷৷

কিনো কৃপা ভৃত্যক কৰিলা৷

বিজ্ঞান প্ৰদীপ মোক দিলা৷৷

প্ৰভু এড়ি তোহ্মাৰ পাৱক৷

কোনজনে ভজিবে আনক৷৷১৮৩৩৷৷

ছিণ্ডিলা সুদৃঢ় মোহপাশ৷

বিষয়ত কৰিলা উদাস৷৷

দূৰ ভৈল বান্ধৱৰ স্নেহ৷

দেখো ভিন্ন আপুনাৰ দেহ৷৷১৮৩৪৷৷

নমো নমো যোগেশ্বৰ হৰি৷

ভৃত্যক শিখাৱা ভাল কৰি৷৷

মুক্ত অৱস্থাতো মোৰ মন৷

নেড়ৈ যেন তোহ্মাৰ চৰণ৷৷১৮৩৫৷৷

মাধৱে বোলন্ত এহি হৌক৷

বদাৰিকাশ্ৰমক যায়োক৷৷

অলকানন্দাক দৰশনে৷

এড়িবে সমস্ত পাপগণে৷৷১৮৩৬৷৷

পিন্ধিবাহা বাকলি বসন৷

বন্যফল কৰিবা ভোজন৷৷

থাকিবাহা ইন্দ্ৰিয়ক দমি৷

হৈবা শান্ত মনক নিয়মি৷৷১৮৩৭৷৷

আহ্মাক স্মৰিবা বাক্যমনে৷

মোৰ ৰূপ চিন্তিবা যতনে৷৷

সংসাৰৰ বন্ধে হৈবা হীন৷

তেৱে চিত্ত মোতে যাইব লীন৷৷১৮৩৮৷৷

যিটো জ্ঞান শিখাইলো তোহ্মাক৷

বিচাৰিয়া অভ্যাসিবা তাক৷৷

পাইবা তাৰ অল্পতে প্ৰমাণ৷

এতিক্ষণে এৰা ইটো স্থান৷৷১৮৩৯৷৷

তৰিবাহা সংসাৰৰ ক্লেশ৷

দিবাহা লোকক উপদেশ৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণ পদে৷

হৰি হৰি বোলা সভাসদে৷৷১৮৪০৷৷

৷৷ষষ্ঠ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ত্ৰাহি হৰি জগন্নাথ৷৷১৫৩৷৷

পদ৷৷

হেন যেৱে বুলিলা মাধৱে৷

কৰযোড়ে উঠিলা উদ্ধৱে৷৷

বান্ধৱৰ স্নেহে ভৈলা হীন৷

কৰিলা কৃষ্ণক প্ৰদক্ষিণ৷৷১৮৪১৷৷

পড়ি প্ৰণামিলা মহাবীৰ৷

কৃষ্ণৰ চৰণে থৈয়া শিৰ৷৷

স্নেহে ভৈল আকুল স্বভাৱ৷

লোতকে তিয়াইলা দুয়ো পাৱ৷৷১৮৪২৷৷

আজি এড়ো প্ৰভুৰ চৰণ৷

এহি বুলি জুড়িলা ক্রন্দন৷৷

যদ্যপি জানিলা মহাজ্ঞান৷

তথাপিতো ছাড়ৈ যেন প্ৰাণ৷৷১৮৪৩৷৷

ভৈলন্ত বিহ্বল আতি স্নেহে৷

যাইবাক খোজন্তে হৃদি দহে৷৷

কৃষ্ণক এড়িবে নপাৰন্ত৷

চৰণত পড়িয়া কান্দন্ত৷৷১৮৪৪৷৷

হৃদিতাপ কৰন্ত উদ্ধৱে৷

চলা চলা বোলন্ত মাধৱে৷৷

কৃষ্ণৰ সুদৃঢ় আজ্ঞা জানি৷

উঠি আখি মুচি মহামানী৷৷১৮৪৫৷৷

প্ৰভুৰ পাদুকা শিৰে বান্ধি৷

প্ৰণামি লড়িলা কান্দি কান্দি৷৷

আগক নবাঢ়ে আৰ ভৰি৷

কৰন্ত প্ৰণাম দুনাই পড়ি৷৷১৮৪৬৷৷

উঠি যান্ত ভৰি পাঞ্চ ছয়৷

আৰকা পৰন্ত মহাশয়৷৷

কৃষ্ণৰ চৰণ এড়ি যান্ত৷

নযায় ভৰি উলটি চাহন্ত৷৷১৮৪৭৷৷

ধৰিবাক নৱাৰন্ত চিত্ত৷

দণ্ডৱতে পৰন্ত ভূমিত৷৷

দুনাই উঠি কৰন্ত গমন৷

কৃষ্ণৰ বিয়োগে দহে মন৷৷১৮৪৮৷৷

কৃষ্ণে যিটো শিখাইলন্ত জ্ঞান৷

কৰিলা হৃদয়ে তাক ধ্যান৷৷

কৃষ্ণৰ খৰম মাথে লৈয়া৷

দ্বাৰকাৰ বাজ ভৈলা গৈয়া৷৷১৮৪৯৷৷

যাদৱ বংশক কৃষ্ণে আনি৷

বুলিলা মাধৱে হেন বাণী৷৷

দেখা কেন ঘোৰ উতপাত৷

দ্বাৰকাত মিলিবে বিঘাত৷৷১৮৫০৷৷

স্ত্ৰী বাল বৃদ্ধ আছে যত৷

থাকোক ৰহিয়া দ্বাৰকাত৷৷

প্ৰভাসক চলি যাওঁ আমি৷

স্নান দান কৰো জলে নামি৷৷১৮৫১৷৷

দানেসে দুৰ্গতি সৱে হৰে৷

ঐৰ আসা অন্তৰো সত্বৰে৷৷

শুনি বাল বৃদ্ধ তিৰী যত৷

সৱে আসি ৰৈলা দ্বাৰকাত৷৷১৮৫২৷৷

যতেক পুৰুষ বলিয়াৰ৷

নাৱে ভৈলা সাগৰৰ পাৰ৷৷

ৰথে চড়ি গৈলা প্ৰভাসক৷

অৰ্চিলন্ত দেৱ ব্ৰাহ্মণক৷৷১৮৫৩৷৷

কৃষ্ণকথা শুনা সৰ্ব্বজনে৷

উদ্ধাৰিবে কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তনে৷৷

মোক্ষ পাইবা গৃহবাসে থাকি৷

জানি হৰি হৰি বোলা ডাকি৷৷১৮৫৪৷৷

৷৷সপ্তম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

মন শ্ৰীৰাম কৃষ্ণ হৰি বুলিয়ো যতনে৷

ধৰিয়ো একান্ত চিত্তে কৃষ্ণৰ চৰণে৷৷১৫৪৷৷

পদ৷৷

ভৈল কালগ্ৰস্ত সৱে যত যদুজাক৷

গণ্ডগোল কৰি পিলে বাৰুণী সুৰাক৷৷

মাধৱৰ মায়ায়ে কৰিলা বুদ্ধিহত৷

মদ্য লাগি ভৈল সৱে পৰম উন্মত্ত৷৷১৮৫৫৷৷

উঠিল দুঃসহ ক্রোধ হৰিল চেতন৷

অন্যোঅন্যে কৰে সৱে অনেক গৰ্জ্জন৷৷

অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ ধৰি সৱে ৰণত প্ৰবুদ্ধ৷

আপুনাৰ মাজত লগাইলে ঘোৰ যুদ্ধ৷৷১৮৫৬৷৷

টঙ্কাৰিয়া ধনুক বৰিষৈ শতধাৰে৷

গদা মুদ্‌গৰ অসি পৰশু প্ৰহাৰে৷৷

সাম্ব কামদেৱৰ লাগিল ঘোৰযুদ্ধ৷

কৰৈ ঘোৰ সমৰ সাত্যকি অনিৰুদ্ধ৷৷১৮৫৭৷৷

সুভদ্ৰ সংগ্ৰামজিতে কৰে হুলস্থল৷

সুমিত্ৰ সুৰথে দুয়ো কৰন্ত তুমুল৷৷

উুকে নিশঠে ভৈল দুৰ্ঘোৰ কন্দল৷

শতজিত সমে যুজে ভানু মহাবল৷৷১৮৫৮৷৷

অত্ৰূৰে সহিতে কৃতবৰ্ম্মা মহাবীৰ৷

কৰন্ত সমৰ কোপে কম্পিত শৰীৰ৷৷

ভৈল সৱে উন্মত্ত চেতন নাহি গাত৷

বৰিষন্ত নিশিত শায়ক অসংখ্যাত৷৷১৮৫৯৷৷

পৰিঘ পট্টিশ অসি কৰন্ত প্ৰহাৰ৷

অন্যোঅন্যে শত্ৰুবুদ্ধি চিন্তৈ মহামাৰ৷৷

তৰ্জ্জয় গৰ্জ্জয় কতো কৰে হতাহতি৷

মাধৱৰ মায়ায়ে মোহিত ভৈলা আতি৷৷১৮৬০৷৷

ভোজ বৃষ্ণি অন্ধক সাত্ত্বত যদুবংশ৷

বিষ্ণুৰ মায়ায়ে সৱে ভৈল বুদ্ধি ভ্ৰংশ৷৷

হুয়া আতি বিস্মৃতি পিতৃক পুত্ৰে মাৰে৷

শশুৰে জামাইক ভাই ভ্ৰাতৃক প্ৰহাৰে৷৷১৮৬১৷৷

শ্যালকে ভিনীসি মাৰে আৰ্য্যকক নাতি৷

খুড়ায়ে ভাতিজে কটাকটি কৰে আতি৷৷

মিত্ৰে মিত্ৰে কৰৈ যুদ্ধ ভাগিনে মাতুলে৷

সুহৃদ সোদৰে যেন নচাৱৈ বাতুলে৷৷১৮৬২৷৷

ঢুকুৱাইলা অস্ত্ৰ ধনু ভাঙ্গিল কোবত৷

প্ৰহাৰৈ মাদুৰি ধৰি পৰম ক্রোধত৷৷

শৰীৰত পৰৈ যেন বজ্ৰৰ সন্ধান৷

বিমূৰ্ছিত হুই যদুগণে ছাড়ৈ প্ৰাণ৷৷১৮৬৩৷৷

পাছে ৰামকৃষ্ণে উঠি হাতক উচাই৷

মাজে পশি সৱাকো বাধন্ত দুয়োভাই৷৷

দেখি যদু বীৰগণো ক্রোধে খেদি গৈল৷

শত্ৰুবুদ্ধি তাসম্বাক মাৰিবাক লৈল৷৷১৮৬৪৷৷

খঙ্গি ৰাম মাধৱো মাদুৰি লৈলা তুলি৷

অনেক যাদৱী সেনা মাৰিলা সমুলি৷৷

বিপ্ৰশাপে অন্যোঅন্যে বংশ ভৈলা ছন৷

বাংশৰ অগনি যেন পোড়ৈ বাংশবন৷৷১৮৬৫৷৷

সাগৰৰ তীৰক ঢাকিল মৰা শৱে৷

এৱেসে গুচিল ভাৰ জানিলা মাধৱে৷৷

পাছে বলভদ্ৰ গৈলা সাগৰৰ তীৰ৷

যোগ চিন্তি এড়িলন্ত মনুষ্য শৰীৰ৷৷১৮৬৬৷৷

কৃষ্ণৰ অদ্ভূত লীলা শুনা সৰ্ব্বজন৷

প্ৰাণ থাকে মানে কেহো নেৰিবা কীৰ্ত্তন৷৷

হেন জানা অন্তকে কেশত আছৈ ধৰি৷

এড়ায়ো যমৰ দায় ডাকি বোলা হৰি৷৷১৮৬৭৷৷

৷৷অষ্টম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম হৰি বোলা মুখে৷

সংসাৰ তৰিয়ো সুখে৷৷১৫৫৷৷

পদ৷৷

দেখিলা কৃষ্ণে ৰাম মহাভাগ৷

কৰিলা যোগবলে তনু ত্যাগ৷৷

মাধৱো পাছে প্ৰভাসৰ জলে৷

স্নান কৰি গৈলা অশ্বত্থ তলে৷৷১৮৬৮৷৷

মাটিত বসিয়া ভৈলন্ত চুপ৷

ধৰিলা দিব্য চতুৰ্ভুজ ৰূপ৷৷

দেহাৰ জ্যোতি জ্বলৈ দিশপাশ৷

বিধুম বহ্নিৰ যেন প্ৰকাশ৷৷১৮৬৯৷৷

নৱমেঘ যেন শ্যাম আকৃতি৷

তাতে পীত বস্ত্ৰে কৰৈ দীপিতি৷৷

বদন পঙ্কজ আছৈ প্ৰকাশি৷

নুগুচৈ সদায় ঈষত হাসি৷৷১৮৭০৷৷

প্ৰকাশৈ কপালে অলকা পান্তি৷

পদ্মক নিন্দৈ নয়নৰ কান্তি৷৷

কিৰীটি শিৰে সম নাহি তুলে৷

কৰ্ণত মকৰ কুণ্ডল দোলে৷৷১৮৭১৷৷

আজানুলম্বী চাৰু চাৰি হাত৷

কেয়ূৰ কঙ্কণে প্ৰকাশৈ তাত৷৷

আঙ্গুলিগণক দেখন্তে তুষ্টি৷

ৰত্নময় পিন্ধি আছৈ আঙ্গুষ্ঠি৷৷১৮৭২৷৷

কম্বুকণ্ঠে আতি কৌস্তুভ জ্বলে৷

মুকুতাৰ হাৰ শোভৈ উৰঃস্থলে৷৷

গলত বনমালা কৰৈ কান্তি৷

হিয়াত প্ৰকাশৈ শ্ৰীবৎস পান্তি৷৷১৮৭৩৷৷

কান্ধে নৱগুণ উত্তৰী পীত৷

ৰত্নৰ মেখলা জ্বলৈ কটিত৷৷

নূপুৰ ৰঞ্জৈ পাদ পদ্ম দুই৷

ভকতে যাক দেখি সুখী হুই৷৷১৮৭৪৷৷

যতেক অস্ত্ৰ চক্র আদি কৰি৷

চৌপাশে উপাসন্ত মূৰ্ত্তি ধৰি৷৷

দক্ষিণ উৰুত থৈয়া চৰণ৷

বসি আছা হৰি ধৰি আসন৷৷১৮৭৫৷৷

মৃগ মুখাকাৰ দেখিয়া ভৰি৷

মাৰিল ব্যাধে শৰ লক্ষ্য কৰি৷৷

সন্ধানে কৃষ্ণৰ পাৱক ভেদি৷

পড়িল বুলি ব্যাধ আইলা খেদি৷৷১৮৭৬৷৷

দেখি বসি আছা জগন্নিৱাস৷

পেহ্লাইলা ধনু হুয়া মহাত্ৰাস৷৷

ডৰিল জীৱ ভৈল যেন মৰা৷

কৃষ্ণৰ আগত পড়িল জৰা৷৷১৮৭৭৷৷

শুনা সৰ্ব্বজনে হৰি চৰিত৷

আতপৰে ধৰ্ম্ম নাহি কলিত৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত নৰে৷৷১৮৭৮৷৷

৷৷নৱম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

প্ৰণামো ৰাম প্ৰভু পদ্মপাণি৷৷১৫৬৷৷

পদ৷৷

অনেক বিনয় কৰিলা ব্যাধ৷

ক্ষমিয়ো হৰি মোৰ অপৰাধ৷৷

অধম পাপী মই দামোদৰ৷

নজানি তোহ্মাক কৰিলো শৰ৷৷১৮৭৯৷৷

মনুষ্য লোকত যত অজ্ঞান৷

যাহাক স্মৰণে কৰে নিৰ্য্যাণ৷৷

হেন মাধৱৰ দ্ৰোহ আচৰি৷

কেনে জীওঁ এভো নযাওঁ মৰি৷৷১৮৮০৷৷

চাহিবে নলাগে কাটিয়ো মোক৷

পাপীৰ মোৰ প্ৰায়শ্চিত্ত হোক৷৷

আউৰ যেন মই অধম পাপ৷

নকৰো মহন্তক উপতাপ৷৷১৮৮১৷৷

শঙ্কৰ ব্ৰহ্মা আদি দেৱগণ৷

যাহাৰ মায়ায়ে মোহিত মন৷৷

নজানন্ত যাৰ মহিমা আতি৷

জানিবো কিবা আমি অন্ত্যজাতি৷৷১৮৮২৷৷

মাধৱে বোলন্ত শুনিয়ো জৰা৷

উঠিয়ো সত্বৰে ভয় নকৰা৷৷

কৰিলি আহ্মাৰ বাঞ্ছা সফল৷

মোৰ বোলে আৱে স্বৰ্গক চল৷৷১৮৮৩৷৷

শুনিয়া মাধৱক ভয়ে হীন৷

কৰিলা তিনিবাৰ প্ৰদক্ষিণ৷৷

প্ৰণামিয়া পাছে বিমানে চড়ি৷

সশৰীৰে গৈলা স্বৰ্গক লড়ি৷৷১৮৮৪৷৷

কৃষ্ণৰ সাৰথি পাছে দাৰুকে৷

ৰথে চড়ি চাই ফুৰৈ নিচুকে৷৷

কৃষ্ণৰ বিচাৰ কৰি প্ৰবন্ধে৷

পাইলন্ত গৈয়া তুলসীৰ গন্ধে৷৷১৮৮৫৷৷

সন্মুখ হুয়া দেখিলন্ত পাছে৷

মূৰ্ত্তি ধৰি অস্ত্ৰ চৌপাশে আছে৷৷

প্ৰকাশৈ দেহা যেন পূৰ্ণশশী৷

অশ্বত্থ তলত আছন্ত বসি৷৷১৮৮৬৷৷

বজাইলা লোতক আকুল ভাৱে৷

পড়িলা দাৰুক কৃষ্ণৰ পাৱে৷৷

কান্দিলা হুমাহুমি অধোমুখে৷

মাতিলা পাছে মহা মনোদুখে৷৷১৮৮৭৷৷

তোহ্মাৰ চৰণ নেদেখি স্বামী৷

গুচিল চক্ষু অন্ধ ভৈলো আমি৷৷

নজানোহো একো বিদিশ দিশ৷

নাহি সুখ শান্তি জগতঈশ৷৷১৮৮৮৷৷

যেন চন্দ্ৰ বিনা ৰাতি আন্ধাৰ৷

তুমি মুখ্য প্ৰভু প্ৰাণ আহ্মাৰ৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷১৮৮৯৷৷

৷৷দশম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

হৰি গোৱিন্দ জয় কৃষ্ণ গোপাল ৰাম৷৷১৫৭৷৷

পদ৷৷

এহিমতে দাৰুকে বোলন্তে পাছে ৰথ৷

আকাশে ধৰিলা বেগে বৈকুণ্ঠৰ পথ৷৷

পাছতে লড়িলা চক্র আদি অস্ত্ৰচয়৷

দেখিয়া দাৰুক ভৈলা পৰম বিস্ময়৷৷১৮৯০৷৷

তবধ নয়নে চাই আছে উপৰক৷

মাধৱে বুলিলা পাছে বাক্য দাৰুকক৷৷

চলিয়োক দাৰুক সত্বৰে দ্বাৰকাক৷

বান্ধৱত কহা গৈয়া আহ্মাৰ বাৰ্ত্তাক৷৷১৮৯১৷৷

অন্যোঅন্যে জ্ঞাতিগণ মৰিল সমস্ত৷

প্ৰত্যক্ষে দেখিলা বলভদ্ৰো গৈলা অস্ত৷৷

শৰঘাৱে ভৈলো আমি মৃতক সমান৷

পিতৃক মাতৃক গৈয়া তুমি দিয়া জান৷৷১৮৯২৷৷

দ্বাৰকাত আউৰ নথাকিবা একো নৰে৷

মঞি এড়িলাত আসি বুড়াইবে সাগৰে৷৷

সবন্ধু বান্ধৱে সাগৰত হৈবা পাৰ৷

নেড়িবাহা বৃদ্ধ পিতৃ মাতৃক আহ্মাৰ৷৷১৮৯৩৷৷

আসিব অৰ্জ্জুন সখি দেখিবাক মোক৷

তান লগে যাইবা দ্বাৰকাৰ যত লোক৷৷

ৰাখি নিবা পথে ধনঞ্জয় মহাৰথ৷

বঞ্চিবাহা তুমি সৱে গৈয়া ইন্দ্ৰপ্ৰস্থ৷৷১৮৯৪৷৷

তুমি আচৰিবা ভাগৱত ধৰ্ম্মচয়৷

জ্ঞাননিষ্ঠ হুয়া সৱে এড়িবা বিষয়৷৷

মায়াৰ ৰচনা ইটো জগতকে জানি৷

পাছে মোক পাইবা তুমি কৈলো সত্যবাণী৷৷১৮৯৫৷৷

শুনিলা দাৰুকে পাছে কৃষ্ণৰ আদেশ৷

কৰযোড়ে উঠিলা মনত মহা ক্লেশ৷৷

প্ৰদক্ষিণ প্ৰভুক কৰিলা সাতবাৰ৷

দুনাই দুনাই পড়িয়া কৰন্ত নমস্কাৰ৷৷১৮৯৬৷৷

শিৰত আছিলা ধৰি দুখানি চৰণ৷

লোতকে চল্লল আখি কৰন্ত ক্রন্দন৷৷

চলিলোহো মঞি প্ৰাণপ্ৰভুক উপেক্ষি৷

ইজন্মত ভৈলো পৰিছেদ দেখাদেখি৷৷১৮৯৭৷৷

এহি বুলি লড়িলা কৃষ্ণৰ পাৱ এড়ি৷

হা কৃষ্ণ বুলিয়া পাড়ন্তে যাই গেড়ি৷৷

অনন্তৰে যতেক আছিল দেৱজাক৷

তহিতে মিলিল আসি আৱৰি ব্ৰহ্মাক৷৷১৮৯৮৷৷

সিদ্ধমুনি বিদ্যাধৰ কিন্নৰ চাৰণ৷

পাৰ্ব্বতী সহিতে আসিলন্ত ত্ৰিনয়ন৷৷

কৃষ্ণৰ নিৰ্য্যাণ দেখিবাক অভিলাষে৷

বিমানে বেঢ়িয়া আসি বহিলা আকাশে৷৷১৮৯৯৷৷

মাধৱৰ চৰিত্ৰ শুনিয়ো সৰ্ব্বজন৷

নেড়িবা সদায় কেহো কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন৷৷

কলিযুগে আনধৰ্ম্ম নাহি আতপৰে৷

হেন জানি হৰি হৰি বোলা নিৰন্তৰে৷৷১৯০০৷৷

৷৷একাদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

কৃষ্ণ নাথ যাদৱ মাধৱ মধুৰিপু৷৷১৫৮৷৷

পদ৷৷

মাধৱক চাই দেৱগণে৷

কৰিলা প্ৰণাম ৰঙ্গমনে৷৷

ৰূপ দেখি চান্ত এক দৃষ্টি৷

কৰন্ত আনন্দে পুষ্পবৃষ্টি৷৷১৯০১৷৷

কৰযোড়ে আতি ভক্তি ভাৱে৷

জুমাজুমি কৃষ্ণ গুণ গাৱে৷৷

কতো হৰি কীৰ্ত্তন কৰন্ত৷

তাৰ ছেৱে কতোহো নাচন্ত৷৷১৯০২৷৷

বাজৈ যন্ত্ৰ আকাশক ছানি৷

কৰৈ দেৱে দুন্দুভিৰ ধ্বনি৷৷

ঘনে ঘনে পুষ্প বৰিষন্ত৷

জয় কৃষ্ণ বুলি জঙ্কাৰন্ত৷৷১৯০৩৷৷

শুনি হৰি উপৰক চাইল৷

ব্ৰহ্মাক আগতে ভেট পাইল৷৷

আন সৱ দেৱতাক দেখি৷

মুদিলন্ত কৃষ্ণে দুয়ো আখি৷৷১৯০৪৷৷

পাছে যোগ ধাৰণা ধৰিলা৷

আপুনাক আত্মাতে থাপিলা৷৷

নিমিষেকে নৰচেষ্টা এড়ি৷

বৈকুণ্ঠত প্ৰৱেশিলা হৰি৷৷১৯০৫৷৷

যেন মেঘে বিজুলী ছটাক৷

নৱাৰিল কেৱে লক্ষিবাক৷

কৃষ্ণৰ গতিক সৱ দেৱে৷

সেহিমতে নলক্ষিল কেৱে৷৷১৯০৬৷৷

যিটো দেহা ধ্যানৰ আলয়৷

দেখি হোন্ত আপুনি বিস্ময়৷৷

হেন তনু ভৈলা অন্তৰ্দ্ধান৷

বিজুলী ছটাক যেন থান৷৷১৯০৭৷৷

শ্ৰীধৰ্ম সত্য ধৃতি যত৷

সৱে গৈল কৃষ্ণৰ লগত৷৷

হেন দেখি যত দেৱগণে৷

সৱাৰো বিস্ময় ভৈলা মনে৷৷১৯০৮৷৷

কৃষ্ণৰ অদ্ভূত যোগ গতি৷

দেখি সৱে প্ৰশংসিলা আতি৷৷

স্বকী স্বকী স্থানে চলি গৈলা৷

শুকমুনি নৃপতিত কৈলা৷৷১৯০৯৷৷

ৰাজা আত বিস্ময় নকৰা৷

মৰা পুত্ৰ অন্তকৰো পৰা৷৷

গুৰুক দক্ষিণা আনি দিলা৷

স্বদেহে ব্যাধকো স্বৰ্গে নিলা৷৷১৯১০৷৷

ব্ৰহ্ম অস্ত্ৰে দহন্তে তোহ্মাক৷

ৰাখিলন্ত ধৰিয়া গদাক৷৷

হেন হৰি দেৱ আদি মূল৷

নৰাখিলা ইটো যদুকুল৷৷১৯১১৷৷

মনুষ্যত নাই স্বস্থ গতি৷

অন্তকালে সৱে বিসঙ্গতি৷৷

হেনসে দেখাই দেৱহৰি৷

গৈলা লড়ি কুলক সংহৰি৷৷১৯১২৷৷

ইটো লীলা কৃষ্ণৰ চৰিত৷

কৰয় কীৰ্ত্তন যিটো নিত৷৷

তাৰ হুইবে বৈকুণ্ঠত বাস৷

হেন জানি তেজিয়ো আলাস৷৷১৯১৩৷৷

হৰিৰ কীৰ্ত্তন সদা কৰা৷

বৃথা কথা কহিয়া নমৰা৷৷

কহে কৃষ্ণ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে৷

হৰি হৰি বোলা নিৰন্তৰে৷৷১৯১৪৷৷

৷৷দ্বাদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

মন মাধৱ ৰাম৷

ৰাম জপ অৱিশ্ৰাম৷৷১৫৯৷৷

পদ৷৷

শুকমুনি বদতি শুনিয়ো পৰীক্ষিত৷

পাপৰ অন্তক ইটো কৃষ্ণৰ চৰিত৷৷

এহিমতে মাৰিলে যতেক যদুজাক৷

অনন্তৰে দাৰুক গৈলন্ত দ্বাৰকাক৷৷১৯১৫৷৷

গোৱিন্দৰ বিয়োগে বিহ্বল আতি দুঃখে৷

চাই আছে নৰনাৰী কৰি উৰ্দ্ধমুখে৷৷

বসুদেৱ উগ্ৰসেনো আছে দুঃখভাৱে৷

পড়িল দাৰুক গৈয়া দুহান্তৰো পাৱে৷৷১৯১৬৷৷

চক্ষুৰ লোতকে তিয়াইলন্ত দুইৰো ভৰি৷

কান্দিলা অনেক ৰাম কৃষ্ণক সুমৰি৷৷

দাৰুকক বেঢ়িয়া সোধন্ত নাৰী নৰে৷

কি ভৈল সাৰথি কথা কহিয়ো সত্বৰে৷৷১৯১৭৷৷

মুচিলন্ত আখি আতি গদগদ মাত৷

কহিলা দাৰুকে পাছে সকল বৃত্তান্ত৷৷

কি কহিবো কথা মোৰ দহয় হৃদয়৷

অন্যোঅন্যে যদুগণ গৈল যমালয়৷৷১৯১৮৷৷

নৰৈল জনৈক নিৰন্তৰে ভৈলা হত৷

হেন শুনি অগ্নি যেন লাগিল গাৱত৷৷

ক্রন্দনৰ উৰ্মি উথলিল আতি বড়৷

প্ৰভাসক লাগি সৱে দিলেক লৱৰ৷৷১৯১৯৷৷

গালত চাপৰ মাৰৈ শোকে শ্ৰুতি নাই৷

হা পতি পুত্ৰ বুলি গেৰিয়ান্তে যায়৷৷

এহিমতে গৈয়া সৱে দেখিলন্ত পাছে৷

প্ৰভাসৰ তীৰক মৃতকে বেঢ়ি আছে৷৷১৯২০৷৷

মৰা পতি পুত্ৰ সোদৰৰ গলে ধৰি৷

কান্দৈ নাৰীগণে আতি আৰ্ত্তৰাৱ কৰি৷৷

মহাশোকে বসুদেৱ দৈৱকী ৰোহিণী৷

বলভদ্ৰ কৃষ্ণক চাহন্তে ফুৰে তিনি৷৷১৯২১৷৷

নপাইলন্ত লাগ খুজি কৰিয়া বিচাৰ৷

হৰাইল চেতন শোকে দেখে অন্ধকাৰ৷৷

তিনিয়ো তেজিল প্ৰাণ কৃষ্ণ কৃষ্ণ বুলি৷

মাটিত উফৰি পড়ি মৰিল সমূলি৷৷১৯২২৷৷

ক্রন্দন এড়িয়া নাৰীগণ অসংখ্যাত৷

স্বামীক আলিঙ্গি আৰোহিলন্ত চিতাত৷৷

ৰেৱতী প্ৰমুখ্যে আছৈ যত নাৰীগণ৷

ৰামক আলিঙ্গি প্ৰৱেশিলা হুতাশন৷৷১৯২৩৷৷

কৃষ্ণ মাতৃগণে বসুদেৱক আৱৰি৷

চিতাত উঠিয়া সৱে গৈলন্ত সৈতাৰি৷৷

ৰতি আদি মাধৱৰ পুত্ৰবধু যত৷

গৈলা সৱে স্বকী স্বকী স্বামীৰ লগত৷৷১৮২৪৷৷

ৰুণিী প্ৰমুখ্যে অষ্ট মহিষী কৃষ্ণৰ৷

নপাইল বিচাৰি মাধৱৰ কলেৱৰ৷৷

প্ৰৱেশিলা বহ্নিত স্বামীক কৰি ধ্যান৷

কৃষ্ণক চিন্তিয়া সৱে এড়িলন্ত প্ৰাণ৷৷১৯২৫৷৷

এহিমতে এৰি যেৱে গৈলা দামোদৰে৷

ক্ষণেকতে দ্বাৰকাক বুৰাইল সাগৰে৷৷

নৰহিল কিছু তল গৈল সামৰাজে৷

ৰুণিী দেৱীৰ মুখ্য মন্দিৰত বাজে৷৷১৯২৬৷৷

নেৰন্ত যাহাক মধুসূদনে ক্ষণেক৷

অদ্যাপিও সাগৰত দেখিয় প্ৰত্যেক৷৷

সূৰ্য্য সম জ্বলৈ সিটো কৃষ্ণৰ আলয়৷

যাক দৰশনে কৰৈ পাপৰ প্ৰলয়৷৷১৯২৭৷৷

কৃষ্ণৰ নিৰ্য্যাণ শুনিয়োক সৰ্ব্বজনে৷

তৰিবা সংসাৰ আৰ শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তনে৷৷

গৃহতে থাকিয়া সুখে মহাপুণ্য সাঞ্চা৷

বোলা হৰি হৰি যম যাতনাক বঞ্চা৷৷১৯২৮৷৷

৷৷ত্ৰয়োদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰামে হোক মতি

ৰাম চৰণে গতি৷৷১৬০৷৷

পদ৷৷

অৰ্জ্জুনে শুনিল হেন কৃষ্ণৰ প্ৰয়াণ৷

ভৈলন্ত বিহ্বল শোকে নাহি শ্ৰুতি জ্ঞান৷৷

মহামৰ্ম্মে কৃষ্ণক সুমৰি কুন্তীসুত৷

হা প্ৰাণ কৃষ্ণ বুলি কান্দিলা বহুত৷৷

কহি আছে মাধৱে গীতাত যিটো জ্ঞান৷

প্ৰবন্ধে হিয়াত তাক কৰিলন্ত ধ্যান৷৷

চিৰকালে চিত্তক কৰিয়া বীৰে স্বস্থ৷

প্ৰেতকাৰ্য্য জ্ঞাতিৰ কৰাইলা মহাৰথ৷৷১৯৩০৷৷

অনুক্রমে দিয়াইলন্ত পিণ্ড জলাঞ্জলি৷

কৃষ্ণৰ আদেশ পাছে শুনি মহাবলী৷৷

স্ত্ৰী বাল্য বৃদ্ধক কৰিয়া বীৰে স্বস্থ৷

সৱাকো লগতে লৈয়া গৈলা ইন্দ্ৰপ্ৰস্থ৷৷১৯৩১৷৷

তহিতে থৈলন্ত নিয়া যত যদুচয়৷

পাছে যুধিষ্ঠিৰক দেখিয়া ধনঞ্জয়৷৷

চৰণত নিঢালে পৰিলা অধোমুখে৷

সমিধান নেদন্ত মনত মহাদুঃখে৷৷১৯৩২৷৷

আকুল হৃদয় ভৈলা দেখি যুধিষ্ঠিৰ৷

ভ্ৰাতৃত পুছন্ত পাছে কৰি চিত্ত স্থিৰ৷৷

বান্ধৱৰ বাৰ্ত্তাক অৰ্জ্জুন মোত কহ৷

কুশলে কি আছে সিটো সুৰ মাতামহ৷৷১৯৩৩৷৷

মমা বসুদেৱ কিবা আছন্ত কল্যাণে৷

ভালে কি আছয় তান পত্নীগণ মানে৷৷

সাম্ব কাম অনিৰুদ্ধ ভালে কি আছন্ত৷

সময়ত তেসম্বে কি মোক সুমৰম্ভ৷৷১৯৩৪৷৷

গোৱিন্দৰো বাৰ্ত্তা বাপ কহিয়ো আহ্মাত৷

সুখে কি আছন্ত কৃষ্ণ দেৱ দ্বাৰকাত৷৷

যদুবীৰগণ যাৰ বাহুক আশ্ৰয়৷

পৰম আনন্দে সৱে নিৰ্ভয়ে ক্রীড়য়৷৷১৯৩৫৷৷

সভ্যভামা সতী যাৰ চৰণ সেৱাত৷

দ্বাৰতে ৰুৱাইলা শচীৰ পাৰিজাত৷৷

হেন প্ৰাণ কৃষ্ণৰ সত্বৰে কহ কথা৷

কিয় হেন ভৈল বাপ তোহ্মাৰ অৱস্থা৷৷১৯৩৬৷৷

চিৰকাল প্ৰৱাসত কিবা পাইলি দুঃখ৷

তনু তোৰ নিস্তেজ মলিন দেখো মুখ৷৷

প্ৰাৰ্থকক নেদিলাহা প্ৰতিশ্ৰুত দান৷

নকৰিলা প্ৰাণীক ভয়ত পৰিত্ৰাণ৷৷১৯৩৭৷৷

অতিথিক নেদি কিবা কৰিলা ভোজন৷

সিজিলা পাতক কিবা অগম্যাগমন৷৷

অধমে জিনিলে কিম্বা আসন্তে পথত৷

কিসক মিলিল বাপ দুঃখ হেনমত৷৷১৯৩৮৷৷

কহিয়োক বাপু এৱে দুঃখৰ কাৰণ৷

বুলিবে খোজন্তে নোহ্লায় মুখত বচন৷৷

চক্ষুক মলচি পাছে শোকক তম্ভাই৷

কাঢ়িল নিশ্বাস বীৰে নৃপতিক চাই৷৷১৯৩৯৷৷

সৌহৃদ্য সখিত্ব সুমৰিয়া মাধৱৰ৷

বোলন্ত অৰ্জ্জুনে ৰাজা শুনা অথন্তৰ৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণ চৰণত ধৰি৷

পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা হৰি হৰি৷৷১৯৪০৷৷

৷৷চতুৰ্দ্দশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

গোপাল হৰি কৰো প্ৰণাম৷

নেড়োক মুখে ৰামকৃষ্ণ নাম৷৷১৬১৷৷

পদ৷৷

কিবা সোধা ৰাজা মোৰ অৱস্থা৷

সৰ্ব্বনাশ ভৈলে কি কৈবো কথা৷৷

বন্ধুৰূপী কৃষ্ণে ভৈলো বঞ্চিত৷

কিমতে আৱে সম্বৰিবো চিত্ত৷৷১৯৪১৷৷

যাহাক আশ্ৰয়ে দ্ৰুপদ ঘৰে৷

জিনিলো ৰাজাগণ একেশ্বৰে৷৷

মৎস্যক ভেদি পাইলো দ্ৰৌপদীক৷

হেন কৃষ্ণ বিনে জীৱন ধিক৷৷১৯৪২৷৷

দহিলো খাণ্ডৱ যাৰ সহায়৷

ভঙ্গাইলো বাসৱক সমুদায়৷৷

অদ্ভূত সভা সাজি দিলে ময়৷

কৰিলো ৰাজসূয় যাগ তয়৷৷১৯৪৩৷৷

এড়িয়া গৈলা হেন কৃষ্ণে মোক৷

কিসক জীওঁ নগৈ যম লোক৷৷

হৰক যুজিলো যাহাক গয়৷

দিলা অস্ত্ৰ হৰে হুয়া বিস্ময়৷৷১৯৪৪৷৷

যাহাৰ প্ৰসাদে ভৈলো স্বৰ্গগামী৷

ইন্দ্ৰৰো অৰ্দ্ধাসন পাইলো আমি৷৷

এড়িয়া গৈলা হেন যদুৰায়৷

কেনে জীওঁ প্ৰভু প্ৰাণ নযায়৷৷১৯৪৫৷৷

যাহাৰ তেজে বৃকোদৰ বীৰে৷

দুঃশাসন হিয়া কুঠাৰে ছিৰে৷৷

প্ৰতিজ্ঞা সাম্ফলি পিলা ৰুধিৰ৷

ভাঙ্গিলা উৰু কুৰু নৃপতিৰ৷৷১৯৪৬৷৷

বান্ধৱ বুলি ত্ৰিজগত পতি৷

কৰিলো সাৰথি মই কুমতি৷৷

ব্ৰহ্মা আদি যত ত্ৰিদশগণে৷

সদায় সেৱন্ত যাৰ চৰণে৷৷১৯৪৭৷৷

দেৱৰো দেৱ হেন প্ৰভু হৰি৷

মাতন্ত মোক পৰিহাস কৰি৷৷

ওবা পাৰ্থ ওবা সখি অৰ্জ্জুন৷

কতেক কহিবো প্ৰভুৰ গুণ৷৷১৯৪৮৷৷

ভ্ৰমন্তে ভুঞ্জন্তে কৃষ্ণৰ সঙ্গে৷

নানা উপালম্ভ কৰিলো ৰঙ্গে৷৷

সহিলন্ত তাক যেন বান্ধৱে৷

বঞ্চিত ভৈলোহো হেন মাধৱে৷৷১৯৪৯৷৷

কিবা সোধা ৰাজা আহ্মাৰ কথা৷

কোননো নভৈল মোৰ অৱস্থা৷৷

ৰাখিয়া আনো কৃষ্ণপত্নীজাক৷

গোৱালে কাঢ়ি নিলে তাসম্বাক৷৷১৯৫০৷৷

স্ত্ৰীক যেন জিনিলেক মোকে৷

প্ৰাণ ফুটি যায় এহিসে শোকে৷৷

কৃষ্ণৰ বিয়োগে দগধ মন৷

মাতিবে নোৱাৰো হৰায় চেতন৷৷১৯৫১৷৷

অৰ্জ্জুন এহি বুলি মৌন ভৈলা৷

কৃষ্ণৰ চৰণ চিন্তিবে লৈলা৷৷

বিষয় বিষে ভৈল বিৰকতি৷

কৃষ্ণ পাদপদ্মে নছাড়ে মতি৷৷১৯৫২৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

কৃষ্ণ কথা শুনা সমস্ত জনে৷৷

যেৱে সুখে যাইবা সংসাৰ তৰি৷

সদায় ডাকি বোলা হৰি হৰি৷৷১৯৫৩৷৷

৷৷পঞ্চদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

গোপাল গোৱিন্দ ৰাম কৃষ্ণ হৰি গতি৷

কি ৰাম হৰি গতি কি ৰাম হৰি গতি৷৷১৬২৷৷

পদ৷৷

এহিমতে কৃষ্ণক চিন্তন্তে মহাবীৰ৷

বাঢ়িল ভকতি মল গুচিল বুদ্ধিৰ৷৷

পাসৰি আছিল যিটো শিখিবাৰ তত্ত্ব৷

দুনাই ভৈল অৰ্জ্জুনৰ মনত বেকত৷৷১৯৫৪৷৷

ভৈলা ব্ৰহ্ম সম্পত্তি এৰাইলা শোক ভয়৷

মনত আছিল মানে গুচিল সংশয়৷৷

মায়ায়ে এৰিল লিঙ্গশৰীৰ ভাগিল৷

আপুনাৰ আত্মা পৰমাত্মাতে থাপিল৷৷১৯৫৫৷৷

ভকতিৰ বলে জ্ঞান লভিলা নিৰ্গুণ৷

জীৱন্তে মুকুত হুই ৰহিলা অৰ্জ্জুন৷৷

কুন্তী শুনিলন্ত পাছে কৃষ্ণৰ নিৰ্য্যাণ৷

কৃষ্ণতে অৰ্পিয়া চিত্ত ছাড়িলন্ত প্ৰাণ৷৷১৯৫৬৷৷

কৃষ্ণৰ নিৰ্য্যাণ শুনি ৰাজা যুধিষ্ঠিৰ৷

শোক মোহ এড়ি চিত্ত কৰিলন্ত স্থিৰ৷৷

হৰি এৰিলাত কলি প্ৰৱেশিলা জানি৷

পৰীক্ষিত তোহ্মাক পাতিলা ৰাজা আনি৷৷১৯৫৭৷৷

এড়িলা বিচিত্ৰ বস্ত্ৰ ৰত্ন অলঙ্কাৰ৷

পিন্ধিলা বাকলি ৰাজা ভৈলা নিৰাহাৰ৷৷

মৌন ব্ৰত ধৰিয়া মুকুত কৰি কেশ৷

ভৈল যেন জড় আতি পিশাচৰ বেশ৷৷১৯৫৮৷৷

কৃষ্ণপদপঙ্কজক ধৰি হৃদয়ত৷

হৰিভক্তি দহিলে মনৰ মল যত৷৷

বিষ্ণুৰ ধ্যানত পৰে আন গতি নাই৷

পাইলন্ত পৰম গতি পাছে পাঞ্চো ভাই৷৷১৯৫৯৷৷

কৃষ্ণপদপঙ্কজ হৃদয়ে কৰি স্থিৰ৷

ধৰিলা উত্তৰ পথ ৰাজা যুধিষ্ঠিৰ৷৷

দ্ৰৌপদী দেখিলা এৰিলন্ত পঞ্চপতি৷

কৃষ্ণৰ চৰণে পাছে স্থিৰ কৰি মতি৷১৯৬০৷৷

কৃষ্ণকে