পৰিশিষ্ট-২ : উৰেষা-বৰ্ণন
৷৷পৰিশিষ্ট-২৷৷
৷৷উৰেষা-বৰ্ণন৷৷
৷৷প্ৰথম কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
জয় জয় জগন্নাথ প্ৰণামো ৰাম৷৷৭৷৷
পদ৷৷
নমো নামো জগন্নাথ ভকতৰ নিধি৷
হৰিক স্মৰণে আৰম্ভৰ হৌক সিদ্ধি৷৷
উৰেষাৰ কীৰ্ত্তনক শুনিয়ো লোকাই৷
শঙ্কৰে ৰচিলা ব্ৰহ্ম পুৰাণক চাই৷৷৭৮৷৷
মুনিগণে ব্ৰহ্মাত পুছিলা প্ৰণিপাত৷
ক্ষেত্ৰৰ মহিমা আৱে কহিয়ো আহ্মাত৷৷
কিবা হেতু ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰাজা শুদ্ধচিত্তে৷
কৰিলন্ত অশ্বমেধ উৰেষাপুৰীতে৷৷৭৯৷৷
বন্ধাইল অদ্ভূত দৌল আশ্চৰ্য্য মহিমা৷
ৰাম কৃষ্ণ সুভদ্ৰাৰ সজাইলা প্ৰতিমা৷৷
কিবা হেতু দৌলত থাপিলা নৰেশ্বৰ৷
সমস্তে বৃত্তান্ত কহিয়োক সৃষ্টিকৰ৷৷৮০৷৷
ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত শুনা মুনিগণ যত৷
আছিল অৱন্তীপুৰী মালৱ দেশত৷৷
তাহাৰ মহিমা মই কি কৈবো সম্প্ৰতি৷
ইন্দ্ৰৰ নগৰ যেন দুতি অম্ৰাৱতী৷৷৮১৷৷
সেহি নগৰত ইন্দ্ৰদ্যুম্ন মহাৰাজা৷
ধৰ্ম্মপথে থাপিলন্ত পৃথিৱীৰ প্ৰজা৷৷
দানী মানী সত্যবাদী সৰ্ব্ব গুণাকৰ৷
প্ৰতাপে আদিত্য যেন ভোগে পুৰন্দৰ৷৷৮২৷৷
পৃথিৱীত নাহি ৰাজা তাহান সমান৷
যজিল বিবিধ যজ্ঞ দিলা মহা দান৷৷
সুৱৰ্ণ মাণিক গ্ৰাম গজ বাজী ৰথ৷
নিৰন্তৰে বিপ্ৰৰ পূৰিলা মনোৰথ৷৷৮৩৷৷
এহিমতে পৃথিৱীক পালন্ত নৃপতি৷
দিনেক তাহান হেন উপজিলা মতি৷৷
কোন কৰ্ম্মে আৱে আৰাধিৱো জগন্নাথ৷
এহি বুলি শাস্ত্ৰ বিচাৰিলা নৰনাথ৷৷৮৪৷৷
আগম পুৰাণ বেদ বেদান্ত যতেক৷
গুৰু মুখে জানিলন্ত তত্ত্বক প্ৰত্যেক৷৷
মুকুতি ইছায়ে এড়িলন্ত ভ্ৰান্তি জ্ঞান৷
কিমতে আৰাধো হৰি মনে কৰে ধ্যান৷৷৮৫৷৷
নাহিকে নিস্তাৰ আউৰ মাধৱত পৰে৷
শঙ্খ চক্র গদা পদ্ম যাৰ চাৰি কৰে৷৷
পদ্মপত্ৰ সম চাৰু লোচন আয়ত৷
গলে বনমালা শোভৈ কৌস্তুভ কণ্ঠত৷৷৮৬৷৷
শিৰত কিৰীটি কৰে কঙ্কণ কেয়ূৰ৷
মকৰ কুণ্ডল জ্বলে পাৱত নূপুৰ৷৷
শ্যামল শৰীৰ পীত বস্ত্ৰে কৰৈ কান্তি৷
হিয়াত প্ৰকাশৈ আতি শ্ৰীবৎসৰ পান্তি৷৷৮৭৷৷
হেন মাধৱক আৱে আৰাধো কিমতে৷
এহি বুলি বাঝ ভৈলা নগৰৰ হন্তে৷৷
ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণচৰণত ধৰি৷
সমজ্যাৰ সৰ্ব্বজনে বোলা হৰি হৰি৷৷৮৮৷৷
৷৷দ্বিতীয় কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
ত্ৰাহি জগন্নাথ আমি অজ্ঞানী অনাথ৷৷৮৷৷
পদ৷৷
ৰাজা যান্ত মন্ত্ৰী পাত্ৰ পুৰোহিত৷
চতুৰঙ্গ দলে লাগ লৈলেক ত্বৰিত৷৷
অসংখ্যাত ৰথ যূথেযূথে যায় চলি৷
বাৰু খাণ্ডা ধৰি ধাৱে যত মহাবলী৷৷৮৯৷৷
সীমাসংখ্যা নাহি লগে লড়ে যত ঘোড়া৷
প্ৰমত্ত হস্তীৰ কোনে কহিবেক ওৰা৷৷
কৰ্ণে তাল মাৰে শুনি ঘণ্টাৰ আস্ফাল৷
প্ৰজাৰ ভিৰত যেন যায় ভূমিচাল৷৷৯০৷৷
অন্তেষপুৰত যত নাৰীগণ মানে৷
ৰাজাৰ লগত যায় বহুবিধ যানে৷৷
দিব্য বস্ত্ৰ ভূষণে ভূষিত কৰি তনু৷
বেঢ়ি বীৰগণ যায় কৰে ধৰি ধনু৷৷৯১৷৷
বাজে বাদ্য বিৱিধ টবল টমকিল৷
যতেক বৃত্তিয়া মানে লগতে লড়িল৷৷
তেলী মালী শিলাকুটী বণিয়া সূতাৰ৷
চৰ্ম্মকাৰ চঁড়াল কমাৰ কুম্ভকাৰ৷৷৯২৷৷
চিত্ৰকাৰ কংসাৰ কুন্দাৰ বৈদ্য যত৷
অনেক কায়স্থ যায় ৰাজাৰ লগত৷৷
নট ভাট নৰ্ত্তকী গায়ন অপৰ্য্যন্ত৷
বিপ্ৰগণ নৃপতিৰ লগত চলন্ত৷৷৯৩৷৷
পৃথিৱীত যতেক বৃত্তিয়াগণ আছে৷
চৌত্ৰিশ জাতিয়ো যায় নৃপতিৰ পাছে৷৷
পিতৃ আগ কৰি যেন চলে পুত্ৰচয়৷
এহিমতে গৈল ইন্দ্ৰদ্যুম্ন মহাশয়৷৷৯৪৷৷
পাইলন্ত দক্ষিণ সাগৰৰ গৈয়া তীৰ৷
ঢউগণ নাচে যেন অগাধ গম্ভীৰ৷৷
হৰিৰ শয়ন স্থান নদনদী পতি৷
যাক দৰশনে পায় পৰম মুকুতি৷৷৯৫৷৷
আছৈ ভয়ঙ্কৰ মৎস্য কছপ বহুল৷
কুম্ভীৰ মগৰ মৎস্যে কৰৈ হুলস্থল৷৷
সৰ্ব্ব পাপহৰ ৰম্যকৰ তীৰ্থৰাজ৷
দেখিয়া বোলন্ত ৰাজা ঐত মোৰ কাজ৷৷৯৬৷৷
কৰিলা নিৱাস পায়া মনোহৰ স্থানে৷
দেখিয়া তহিত পৃথিৱীৰ গুণমানে৷৷১৭৯
বহুবিধ বৃক্ষ ফলে ফুলে সুশোভিত৷
নানাবিধ পক্ষী ৰাৱ তেজৈ সুললিত৷৷৯৭৷৷
বিচিত্ৰ বিৱিধ মৃগগণ চড়ৈ তাতে৷
অনেক দন্তাল আছে নন্দন বনতে৷৷
চাৰু সৰোবৰক পঙ্কজে আছৈ ৰঞ্জি৷
ৰাজহংসে ভূঞ্জৈ তাত মৃণাল উভঞ্জি৷৷৯৮৷৷
পৰ্ব্বত যতেক আছৈ দেখি মনোহৰ৷
উচ শিখৰৰ পৰা বহৱৈ নিৰ্ঝৰ৷৷
তেজৈ নাদ কোকিলে ময়ূৰে কাঢ়ৈ ৰাৱ৷
বৃক্ষে পথুকক যেন দেয় হাতবাৱ৷৷৯৯৷৷
দীৰ্ঘে দশ যোজন পথালি পাঞ্চ সীমা৷
কি কহিবো সিটো মহা ক্ষেত্ৰৰ মহিমা৷৷
পৰম আশ্চৰ্য্যময় মনোহৰ থান৷
ইন্দ্ৰদ্যুম্ন নৃপতি দেখিলা বিদ্যমান৷৷১০০৷৷
দুনাই মুনিগণে পাছে পুছিলা ব্ৰহ্মাত৷
পূৰ্ব্বত প্ৰতিমা কিয় নাছিল তথাত৷৷
কৰিয়ো সংশয় ছেদ প্ৰভু প্ৰজাপতি৷
বোলা হৰি হৰি পাপ যাউক অধোগতি৷৷১০১৷৷
৷৷তৃতীয় কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
ৰাম ৰাম বোলা তাৱে৷
যমে নতুধৰে যাৱে৷৷৯৷৷
পদ৷৷
ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত শুনিয়ো কথা৷
যি কাৰ্য্যে প্ৰতিমা নাছিল তথা৷৷
পূৰ্ব্বত মেৰুৰ শিখৰে হৰি৷
বসিয়া আছন্ত আনন্দ কৰি৷৷১০২৷৷
প্ৰণামি জানুশিৰে লক্ষ্মী মাৱে৷
কৰিলন্ত প্ৰশ্ন স্বামীৰ পাৱে৷৷
কোন কৰ্ম্মভূমি মনুষ্য লোকে৷
সদায়ে আক নেৰৈ দুঃখে শোকে৷৷১০৩৷৷
কোন কৰ্ম্মে পাৱে সংসাৰ পাৰ৷
কহিয়ো মোত কিবা ধৰ্ম্ম সাৰ৷৷
কৰুণা আছে দাসী বুলি যদি৷
গুচায়ো আমাৰ সংশয় ছেদি৷৷১০৪৷৷
মাধৱে বোলন্ত শুনিয়ো প্ৰিয়া৷
আহ্মাৰ কথাত কৰিয়ো হিয়া৷৷
আছে মহাক্ষেত্ৰ কৈলো তোহ্মাত৷
পুৰুষোত্তম নামে প্ৰখ্যাত৷৷১০৫৷৷
সংসাৰক তৰৈ তাত নিৱাসে৷
হোৱয় সিদ্ধি আতি অপ্ৰয়াসে৷৷
কীৰ্ত্তনতে যাৰ পাপ পলাই৷
তিনিও লোকে তাৰ সম নাই৷৷১০৬৷৷
নজানৈ তাক দেৱ সিদ্ধ মুনি৷৷
গুপুত কৰিয়া আছো আপুনি৷৷
আজিসে তোহ্মাত কৰো বেকত৷
শুনা সাৱধানে তাৰ মহত৷৷১০৭৷৷
ব্ৰহ্মাক মহাপ্ৰলয়ৰ অন্তে৷
স্ৰজিলো নাভিকমলৰ হন্তে৷৷
উপজি মোতে পাছে সৃষ্টিকৰে৷
স্ৰজিল চৰাচৰ নিৰন্তৰে৷৷১০৮৷৷
জগত নিৰ্ম্মিয়া কৰিলা ধ্যান৷
তেখনে তান ভৈলো বিদ্যমান৷৷
সজল মেঘ শৰীৰৰ কান্তি৷
হিয়াত প্ৰকাশৈ শ্ৰীবৎসপান্তি৷৷১০৯৷৷
তনুক ৰঞ্জৈ আতি পীত বস্ত্ৰ৷
হাতত চক্র ধৰি আছে অস্ত্ৰ৷৷
কমললোচন মুখ প্ৰসন্ন৷
দেখি ব্ৰহ্মা উঠি দিলা আসন৷৷১১০৷৷
অক্ষতে অৰ্ঘ্যে পূজি প্ৰজাপতি৷
কৰিলা আহ্মাক অনেক স্তুতি৷৷
ব্ৰহ্মাক পাছে দিলো সমিধান৷
কি কাৰ্য্যে আহ্মাক কৰিলা ধ্যান৷৷১১১৷৷
হেন শুনি ব্ৰহ্মা মাতিলা পাছে৷
কোন মুখ্য সাধ্য লোকৰ আছে৷৷
বিনা যজ্ঞ যোগ ব্ৰত নিয়ম৷
নকৰি তপ তীৰ্থ পৰিশ্ৰম৷৷১১২৷৷
পাইবেক মহাসিদ্ধি অপ্ৰয়াসে৷
কহিয়ো আহ্মাত জগনিৱাসে৷৷
কোন বা উত্তম ক্ষেত্ৰ তোহ্মাৰ৷
বোলা হৰি হৰি তৰা সংসাৰ৷৷১১৩৷৷
৷৷চতুৰ্থ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
গোপাল গৰুড়কেতু প্ৰণামো চৰণে৷
নিয়োক নিস্তাৰি হৰি পশিলো শৰণে৷৷১০৷৷
পদ৷৷
হেন শুনি দিলো পাছে ব্ৰহ্মাক উত্তৰ৷
মোহোৰক্ষেত্ৰৰ কথা শুনা সৃষ্টিকৰ৷৷
জগততে কৰি মঞি যিহেতু উত্তম৷
সি কাৰণে নাম মোৰ পুৰুষোত্তম৷৷১১৪৷৷
ভৈলো সিটো ক্ষেত্ৰে মঞি আপুনি সাক্ষাত৷
পুৰুষোত্তম নামে ক্ষেত্ৰ তাতেসে প্ৰখ্যাত৷৷
বিনা যজ্ঞ দান তপ যোগৰ যুগুতি৷
চাৰিও বৰ্ণক দেয় ভুকুতি মুকুতি৷৷১১৫৷৷
সিটো মহাক্ষেত্ৰ দশ যোজন প্ৰকট৷
দক্ষিণ সাগৰ তীৰে আছৈ সিদ্ধ বট৷৷
যাৰ ছায়া পৰশনে হোৱৈ মহোদয়৷
দৰশন মাত্ৰে ব্ৰহ্মহত্যা হোৱৈ ক্ষয়৷৷১১৬৷৷
প্ৰদক্ষিণ কৰি যিটো কৰৈ নমস্কাৰ৷৷
মোৰ থান পাৱৈ কৰি পুৰুষ উদ্ধাৰ৷৷
প্ৰলয়তো নাহি সিটো বটৰ বিনাশ৷
সেই থানে বটৰ উত্তৰ দিশপাশ৷৷১১৭৷৷
দিব্য দৌল আছে তাৰ কি কৈবো মহিমা৷
বৈদুৰ্য্যৰ আছে তাত আহ্মাৰ প্ৰতিমা৷৷
অপ্ৰয়াসে তাকে চাই পাৱৈ মহোদয়৷
পাপী নৰো চলি যায় বিষ্ণুৰ নিলয়৷৷১১৮৷৷
হেন দেখি১৮৩ যম ৰাজা কৰিলা গমন৷
বটৰ নিকটে মোক পাইলা দৰশন৷৷
প্ৰণামিয়া শিৰে বুলিলন্ত স্তুতিবাণী৷
নমো নমো জগন্নাথ দেৱ চক্রপাণি৷৷১১৯৷৷
নমো নমো জ্যোতিঃফল দেৱ সনাতন৷
সৰ্ব্বব্যাপী পুৰুষ পৰম নিৰঞ্জন৷৷
বহুবিধ স্তুতি কৰি কৰন্ত প্ৰণাম৷
মঞি বোলো যম কহ সাধো কোন কাম৷৷১২০৷৷
যম ৰাজা বোলে ইটো ক্ষেত্ৰ মাজে সাৰ৷
ইন্দ্ৰনীলময় আতে প্ৰতিমা তোহ্মাৰ৷৷
পাপী বা অপাপী তাক অপ্ৰয়াসে চাৱে৷
তোহ্মাৰ প্ৰসাদে স্থান শ্বেতদ্বীপে পাৱে৷৷১২১৷৷
মোৰ অধিকাৰ ভৈল সকলে লুপুত৷
হেন জানি প্ৰতিমাক কৰিয়ো গুপুত৷৷
পাছে ময়ো যমৰায়ৰ বচনত থাকি৷
পুতি থৈলো প্ৰতিমাক বালুকায়ে ঢাকি৷৷১২২৷৷
পাছে ইন্দ্ৰদ্যুম্নে তৈতে অশ্বমেধ যজি৷
কৃষ্ণ বলভদ্ৰ সুভদ্ৰাৰ মূৰ্ত্তি সাজি৷৷
দিব্য দৌল বান্ধি যেনমতে পূজিলন্ত৷
লক্ষ্মীত কহিলা হৰি সকল বৃত্তান্ত৷৷১২৩৷৷
ব্ৰহ্মাত পুছিলা মুনিসকলে দুনাই৷
ক্ষেত্ৰে গৈয়া কি কৰিলা ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰায়৷৷
কহিয়ো হৰিষে শুনোহো পাছ কথা৷
বোলা ৰাম ৰাম জন্ম নকৰিয়ো বৃথা৷৷১২৪৷৷
৷৷পঞ্চম কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
হৰি ৰাম হৰি ৰাম ঘুষিয়ো ভাই৷
পাপ সাগৰে আন গতি নাই৷৷১১৷৷
পদ৷৷
বোলন্ত ব্ৰহ্মা শুনা সমুদায়৷
ক্ষেত্ৰক পাইল ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰায়৷৷
দেখিল স্থান আতি অনুপাম৷
আছন্ত তীৰ্থ মহানদী নাম৷৷১২৫৷৷
লোকৰ কৰিয়া পাপ উপান্ত৷
দক্ষিণ সাগৰক বহি যান্ত৷৷
গঙ্গাৰ সমান তীৰ্থ বিশেষ৷
দুয়ো কুলে আছৈ অনেক দেশ৷৷১২৬৷৷
হৃষ্টপুষ্ট লোক তৈত সদায়৷
বসনে ভূষণে ভূষিত কায়৷৷
বেদবিদ বিপ্ৰ আছৈ অপাৰ৷
প্ৰত্যহে অগ্নিহোত্ৰ সিজৈ তাৰ৷৷১২৭৷৷
সদায় নুগুচৈ শাস্ত্ৰ আলাপ৷
বেদধ্বনি শুনি পলাৱৈ পাপ৷৷
ক্ষেত্ৰত আছয় যত নাৰীগণ৷
সৱাৰো গাৱে শোভৈ আভৰণ৷৷১২৮৷৷
আয়ত লোচন পদ্মৰ পাসি৷
নুগুচৈ মুখত ঈষত হাসি৷৷
ৰূপে বিদ্যাধৰী সম সাক্ষাত৷
কৰন্ত লয়লাসে আয়াযাত৷৷১২৯৷৷
অনেক তপস্বী তপ আচৰৈ৷
সন্ন্যাসীসৱে বসি ধ্যান কৰৈ৷৷
ব্ৰহ্মচাৰীসৱো ভ্ৰমন্ত তথা৷
ক্ষেত্ৰৰ কহিবো কত ব্যৱস্থা৷৷১৩০৷৷
পৰম দুৰ্ল্লভ ক্ষেত্ৰক পাই৷
গুণন্ত পাছে ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰায়৷৷
ঐত আৰাধিবো বিষ্ণুক আমি৷
পৰমপুৰুষ জগতস্বামী৷৷১৩১৷৷
তাহান পৰম ক্ষেত্ৰ প্ৰকট৷
তহিতে আছে কল্পবৃক্ষ বট৷৷
যাক পূজি পাৱৈ জন্মৰ সীমা৷
নাহিকে বিষ্ণুৰ ঐত প্ৰতিমা৷৷১৩২৷৷
বান্ধিবো দৌল কৰি মহাযত্ন৷
একস্থান কৰি সুৱৰ্ণ ৰত্ন৷৷
যজিবো যজ্ঞ দিয়া মহাদান৷
হোৱন্ত হৰি যেন বিদ্যমান৷৷১৩৩৷৷
থাপিবোহো দৌলে তাঙ্ক আপুনি৷
এহিমতে ৰাজা মনত গুণি৷৷
আনিয়া দৈৱজ্ঞ বিপ্ৰ প্ৰধান৷
নিৰ্ণয় কৰিলা দৌলৰ থান৷৷১৩৪৷৷
শুভ দিন শুভ যোগ বিচাৰি৷
থৈলন্ত পূৰ্ণ কুম্ভ শাৰী শাৰী৷৷
বৱাইলা মাঙ্গল্য বাদ্য অনেক৷
বেদক ঘোষন্ত বিপ্ৰ যতেক৷৷১৩৫৷৷
পূজিয়া পৱিত্ৰ কৰিয়া থান৷
দিলন্ত ৰাজা পাছে অৰ্ঘ্য দান৷৷
মিলিল উৎসৱ ক্ষেত্ৰক ভৰি৷
পলাওক পাপ বোলা হৰি হৰি৷৷১৩৬৷৷
৷৷ষষ্ঠ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
জয় গোৱিন্দ দয়াশীল জয় জগন্নাথ৷
মাধৱ প্ৰণামো ভূমিত থৈয়া মাথ৷৷১২৷৷
পদ৷৷
অনন্তৰে ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰাজা ৰাজেশ্বৰ৷
কলিঙ্গপতিক মাতি দিলন্ত উত্তৰ৷৷
বিন্ধ্য পৰ্ব্বতক যাহা ৰাজাগণ লই৷
ভদ্ৰতৰ শিলাক শকটে আনা বই৷৷১৩৭৷৷
দৌল সাজি দেৱতাক থাপিবো সম্প্ৰতি৷
হেন শুনি চলি গৈল কলিঙ্গ নৃপতি৷৷
মন্ত্ৰীক মাতিয়া পাছে ৰাজা আদেশয়৷
চাৰিও দিশক লাগি পাঞ্চা দুতচয়৷৷১৩৮৷৷
আনোক হাঙ্কাৰি ৰাজাগণ নিৰন্তৰ৷
চতুৰঙ্গ সেনা লৈয়া আসোক সত্বৰ৷৷
ৰাজৰ আদেশ কহি পৰ্য্যটিল দূত৷
চাৰিও দিশৰ ৰাজা আসিল বহুত৷৷১৩৯৷৷
হেন দেখি ইন্দ্ৰদ্যুম্ন মহা তুষ্টমন৷
সৱ নৃপতিক চাহি বুলিলা বচন৷৷
ইটো মহাক্ষেত্ৰ ভূমি মুকুতি কাৰণ৷
আতে অশ্বমেধে যজিবোহো নাৰায়ণ৷৷১৪০৷৷
বান্ধি দৌল দেৱ থাপিবোহো যেন বিধি৷
কেনমতে মোৰ ইটো কাৰ্য্য হোৱৈ সিদ্ধি৷৷
তুমিসৱ হোৱা আৱে সহায় আহ্মাৰ৷
হৈবো বুলি সৱেও কৰিলা অঙ্গীকাৰ৷৷১৪১৷৷
সুৱৰ্ণ মাণিক মণি মুকুতা অপাৰ৷
গজ বাজী ৰথ যতেক সম্ভাৰ৷৷
ভক্ষ্য ভোজ্য যজ্ঞত লাগিবে যত যত৷
দিল ৰাজাগণে ইন্দ্ৰদ্যুম্নৰ আগত৷৷১৪২৷৷
দেখি ৰাজা ৰত্নময় যজ্ঞৰ সম্ভাৰ৷
আনিলন্ত বিপ্ৰ ঋষি তপস্বী অপাৰ৷৷
উপাধ্যায় আচাৰ্য্য সদস্য পাত্ৰঝাক৷
দেখি পুৰোহিতক বুলিলা ৰাজা বাক৷৷১৪৩৷৷
বিপ্ৰ ঋষিগণ সমে চলিয়োক তুমি৷
নিৰ্মিয়োক সৱে গৈয়া মহাযজ্ঞ ভূমি৷৷
শুনি পুৰোহিত গৈয়া অনেক যতনে৷
সাজিলন্ত বেদীখণ্ড সুৱৰ্ণ ৰতনে৷৷১৪৪৷৷
ৰত্নময় প্ৰাসাদ সজাইলা একশত৷
সুৱৰ্ণ ৰচিত স্তম্ভ লগাইল গৃহত৷৷
ঠাই ঠাই পোতাইলন্ত বৃহত তোৰণ৷
মণি মুকুতাৰ মালা কৰি আভৰণ৷৷১৪৫৷৷
ব্ৰাহ্মণক লাগি গৃহ সজাইল অপাৰ৷
ভক্ষ্য ভোজ্য পঞ্চামৃত মিলাইল সম্ভাৰ৷৷
অনেক নৃপতি ব্ৰাহ্মণৰ ধৰৈ আল৷
স্বৰ্গক লন্দ্ৰিল গৈয়া বাদ্যৰ ঘঞ্চাল৷৷১৪৬৷৷
সুৱৰ্ণ বিনাই আন নাহিকে ভাজন৷
দেখি ইন্দ্ৰদ্যুম্নৰ আনন্দ ভৈল মন৷৷
আৰম্ভিল যজ্ঞ যেন বিধি ব্যৱহাৰ৷
হৰি হৰি বুলি তৰা দুৰ্ঘোৰ সংসাৰ৷৷১৪৭৷৷
৷৷সপ্তম কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
হৰি গোৱিন্দ কৃষ্ণ জয় জগন্নাথ৷৷১৩৷৷
পদ৷৷
যজন্ত বেড়ি যত ব্ৰহ্মঋষি৷
কৃষ্ণক অৰ্চন্ত ৰাজা হৰিষি৷৷
কৰিলন্ত হোম কোটি প্ৰমাণ৷
ৰথ গজ বাজী দিলন্ত দান৷৷১৪৮৷৷
কোটি কোটি ৰথ গ্ৰাম নগৰ৷
দাসী দাস ধেনু বৃষ বিস্তৰ৷৷
যেহি লাগে খোজে যতেক প্ৰজা৷
নাহিকে নেদো নোবোলন্ত ৰাজা৷৷১৪৯৷৷
পুৰিল মনোৰথ সমস্তৰ৷
হৃষ্টপুষ্ট ভৈল সমস্তে নৰ৷
সকল ঋষিক বোলন্ত বাণী৷৷
প্ৰত্যেক্ষ যাৱে নোন্ত চক্রপাণি৷৷১৫০৷৷
প্ৰৱৰ্ত্তাৱা তৱে যজ্ঞ আমাৰ৷
এহি বুলি দান দেন্ত অপাৰ৷৷
কোনে কৰিবেক দানৰ সীমা৷
যজ্ঞৰ পৰম দেখি মহিমা৷৷১৫১৷৷
বিস্ময় ভৈল সুৰাসুৰ নাগে৷
উৎসৰ্গি ঘোড়া পাছে মহাভাগে৷৷
পুত্ৰগণ মাতি দিলা আদেশ৷
যজ্ঞৰ হয় ৰাখা দেশে দেশ৷৷১৫২৷৷
থানে থানে ৰচি সুৱৰ্ণ ৰত্নে৷
বিষ্ণুৰ দৌলক সজাইল যত্নে৷৷
কৰিল কৰ্ম্ম যত ৰাজসুত৷
বান্ধিল দৌল আতি অদভুত৷৷১৫৩৷৷
ৰাজায়ো দৌলক সুসাঙ্গ কৰি৷
চিন্তন্ত সদায়ে নিদ্ৰাক এড়ি৷৷
কিমতে বিষ্ণুৰ দেখা সাক্ষাত৷
বিষ্ণুৰ প্ৰতিমা পাইবো কোথাত৷৷১৫৪৷৷
কিমতে আৱে আৰাধিবো হৰি৷
প্ৰতিমা থাপো দৌলে কেন কৰি৷৷
একোমতে তুষ্টি নাহিকে মন৷
নকৰে নৃপতি স্নান ভোজন৷৷১৫৫৷৷
পৰম চিন্তায়ে আকুল ভৈলা৷
বিষ্ণুক পাছে অৰ্চিবাক লৈলা৷
পঞ্চৰাত্ৰবিধি কৰিয়া পূজা৷
কৰন্ত স্তুতি ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰাজা৷৷১৫৬৷৷
নমো বাসুদেৱ মোক্ষ কাৰণ৷
সংসাৰত মোক কৰা তৰণ৷৷
নমো মাধৱক দৱাঁয়া মাথ৷
ত্ৰাহি ত্ৰাহি বিষ্ণু জগতনাথ৷৷১৫৭৷৷
ত্ৰাহি নৰসিংহ দৈত্যসংহাৰী৷
যিমতে আনিলা ভূমি উদ্ধাৰি৷৷
সেহিমতে মোক কৰা উদ্ধাৰ৷
বৰাহ বিষ্ণুক নতি আহ্মাৰ৷৷১৫৮৷৷
বলদেৱ আদি মূৰ্ত্তি যতেক৷
গৰুড় প্ৰমুখ্যে অঙ্গ অনেক৷৷
সৱাকো কৰো মঞি নমস্কাৰ৷
হৰি হৰি বুলি হুয়ো নিস্তাৰ৷৷১৫৯৷৷
৷৷অষ্টম কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
হৰি ত্ৰাহি কৰুণাসিন্ধু৷
গোৱিন্দ জগতবন্ধু৷৷১৪৷৷
পদ৷৷
মায়াতেসে দেখয় বিৱিধ পৰিছেদ৷
স্বৰূপত তোহ্মাৰ নাহিকে কিছু ভেদ৷৷
চৈতন্যস্বৰূপ ব্যাপি এক নিৰঞ্জন৷
তোহ্মাক বুলিবে দ্বৈত কোন অজ্ঞজন৷৷১৬০৷৷
নিশ্চল নিৰ্ম্মল সূক্ষ্মৰূপ যিটো স্বামী৷
দেৱে যাক নজানন্ত কেনে জানো আমি৷৷
অপৰ তোহ্মাৰ ৰূপ যাৰ ভূজ চাৰি৷
পীত বস্ত্ৰে শোভে শঙ্খ চক্র গদাধাৰী৷৷১৬১৷৷
পিন্ধি আছা ৰত্নময় কুমুতাৰ হাৰ৷
হিয়াত শ্ৰীবৎস গলে বনমালা যাৰ৷৷
সেহিসে মূৰ্ত্তিক আৰাধন্ত দেৱগণে৷
তাকেসে ভকতজনে চিন্তে সৰ্ব্বক্ষণে৷৷১৬২৷৷
বিষয়সাগৰে মজো কমললোচন৷
ভকত অভয়দাতা কৰিয়ো মোচন৷৷
তুমি ব্যতিৰেকে আন নেদেখো কাৰণ৷
শ্ৰীমধুসূদন প্ৰভু হুয়োক প্ৰসন্ন৷৷১৬৩৷৷
নানাবিধ ব্যাধি জড়া শোকে মোক পীড়ৈ৷
কৰ্ম্মপাশে বদ্ধ ভৈলো লোভ মোহ নেড়ৈ৷৷
সংসাৰসাগৰে জল বিষয়ৰ ক্লেশ৷
ইন্দ্ৰিয় আৱৰ্ত্ত গ্ৰাহ ভৈল ৰাগদ্বেষ৷৷১৬৮৷৷
শোকতৃষ্ণাউৰ্মিক দেখন্তে চমৎকাৰ৷
অত্যন্ত চঞ্চল অণুমাত্ৰো নুহি সাৰ৷৷
মায়ায়ে মোহিল হেন সংসাৰত আতি৷
চিৰকালে ভ্ৰমো প্ৰভু হুয়া নানা জাতি৷৷১৬৫৷৷
লভিলোহো জন্ম প্ৰভু অসংখ্য প্ৰমাণ৷
পঢ়িলোহো বেদশাস্ত্ৰ অনেক পুৰাণ৷৷
অসন্তোষ সন্তোষকো লভিলো অপাৰ৷
ক্ষয় বৃদ্ধি উদয়কো পাইলো বাৰম্বাৰ৷৷১৬৬৷৷
সংযোগ বিয়োগ শত্ৰু-মিত্ৰ বান্ধৱৰ৷
দেখিলো সংসাৰে পিতৃ-মাতৃক বিস্তৰ৷৷
সুখ দুঃখ অনুভৱ ভৈল অসংখ্যাত৷
পাইলো পুত্ৰ ভ্ৰাতৃ জ্ঞাতি অনেক ইহাত৷৷১৬৭৷৷
বিষ্ঠা মূত্ৰে পচিলো নাৰীৰ উদৰত৷
গৰ্ভবাস দুঃখ প্ৰভু পাইলো নানামত৷৷
জানিলোহো দুঃখ শিশু যুৱা বৃদ্ধকালে৷
মৰণপীড়াক প্ৰভু জানিলোহো ভালে৷৷১৬৮৷৷
যমপুৰে যেন দুঃখ পাইলো সমস্তকে৷
জানিলো যাতনা যেন চৌৰাশী নকৰে৷৷
কৃমি কীট হস্তী ঘোৰা মৃগ বৃক্ষ পক্ষী৷
গৰু উট মহিষ পশুক যত দেখি৷৷১৬৯৷৷
দ্বিজ শূদ্ৰ ধনী দুখী তপস্বী যতেক৷
ৰাজা ৰাজভৃত্য আনো মনুষ্য অনেক৷৷
সৱাৰো গৃহত বাৰে বাৰে ভৈলো জাত৷
অনেকৰ ভৈলো প্ৰভু ভৃত্য অসংখ্যাত৷৷১৭০৷৷
হওঁ কতো দৰিদ্ৰ ঈশ্বৰ অধিকাৰী৷
কতো মোক মাৰৈ কতো ময়ো আছো মাৰি৷৷
মঞি আনি কাটো কতো মোক ধৰি কাটে৷
ভণিল শঙ্কৰে ৰাম ৰাম বোলা ঝাণ্টে৷৷১৭১৷৷
৷৷নৱম কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷ ও হৰি প্ৰভু জগন্নাথ
নিস্তাৰ কৰা দাৰুণ সংসাৰে৷
কৃষ্ণৰ চৰণ ছাড়ি আন গতি
নেদেখো হামাৰে৷৷১৫৷৷
পদ৷৷ পিতৃ মাতৃ ভ্ৰাতৃ ভাৰ্য্যাৰ সংযোগে
কতোহো মিলৈ সন্তোষ৷
তাহাৰ বিয়োগে কতো শোকে কন্দো
পায়া কতো অসন্তোষ৷৷
দেৱ মনুষ্যত পশু পতঙ্গত
জগত মধ্যত স্বামী৷
চৈধ্যয় ভুৱনে হেন থান নাহি৷
যৈক নতু যাওঁ আমি৷৷১৭২৷৷
কতো নৰকত থাকো কদাচিত
স্বৰ্গক কৰোহো গতি৷
মনুষ্যলোকত থাকো কতোবেলা
পশুৰো হওঁ সঙ্গতি৷৷
জলযন্ত্ৰ চক্রে জৰীবদ্ধ হুয়া
খণ্ড ঘট যেন মতে৷
কতো উৰ্দ্ধগতি কতো অধ যাই
কতোহো থাকো মধ্যতে৷৷১৭৩৷৷
কৰ্ম্মে বদ্ধ হুয়া সংসাৰ চক্রত
এহিমতে ভগৱন্ত৷
ভ্ৰমো চিৰকাল কদাচিতো মঞি
দুঃখৰ নেদেখো অন্ত৷৷
শোক মোহ তৃষ্ণা আকুল কৰয়
ভৈলো আতি অচেতন৷
কিবা কৰো আৱে একোকে নজানো
তোহ্মাত লৈলো শৰণ৷৷১৭৪৷৷
তোহ্মাৰ ভকত হওঁ যেৱে মঞি
জগন্নাথ কৃপা কৰা৷
সংসাৰসাগৰে মজিলো মাধৱ
আমাক প্ৰভু উদ্ধাৰা৷৷
তুমি ব্যতিৰেকে নাহি বন্ধু আন
যি মোৰ চিন্তা কৰয়৷
তুমি হেন যদি নাথ পাওঁ প্ৰভু
কহিতো নাহিকে ভয়৷৷১৭৫৷৷
তুমি জগদ্ধাতা তোহ্মাৰ চৰণে
ভকতি নভৈল যাৰ৷
তাৰ কুল শীল বিদ্যা ব্যৰ্থ সৱে
কি কৰে জীৱন ছাৰ৷৷
যিটো মোহ হুয়া তোহ্মাক নিন্দয়
অসুৰ স্বভাৱ পাই৷
উপজি উপজি নৰকত পড়ৈ
তাহাৰ নিস্তাৰ নাই৷৷১৭৬৷৷
যৈতে যৈতে গৈয়া জন্ম লভো মঞি
আপুন কৰ্মৰ গতি৷
তৈতে তৈতে হৰি তোহ্মাৰ চৰণে
থাকোক দৃঢ় ভকতি৷৷
দেৱাসুৰ নাগে তোহ্মাক আৰাধি
পাইলেক পৰম সিদ্ধি৷
জানিয়া তোহ্মাক নুপূজিবে কোনে
তুলি ভকতৰ নিধি৷৷১৭৭৷৷
স্তুতি কৰিবাক নাৱাৰে তোহ্মাক
ব্ৰহ্মা আদি দেৱজাক৷
মনুষ্য বুদ্ধিয়ে কেনমতে মঞি
কৰিবো স্তুতি তোহ্মাক৷৷
যিটো মূঢ়ভাৱে কৰিলোহো স্তুতি
তাকো ক্ষমিয়োক মোক৷
যদি অপৰাধ কৰৈ তথাপিতো
ক্ষমা কৰৈ সাধু লোক৷৷১৭৮৷৷
হেন জানি প্ৰভু হুয়োক প্ৰসন্ন
তোহ্মাৰ ভকত আমি৷
ভক্তিভাৱে যিটো কৰিলোহো স্তুতি
সাঙ্গ হৌক সৱে স্বামি৷৷
প্ৰভু বাসুদেৱ তোহ্মাৰ চৰণে
কৰো মঞি নমস্কাৰ৷
আন কাম এড়ি বোলা হৰি হৰি
পুৰুষ হৌক উদ্ধাৰ৷৷১৭৯৷৷
৷৷দশম কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
হৰি গোৱিন্দ দয়াময় মুৰাৰি ৰাম৷
মুখে মোৰ নছাড়োক কৃষ্ণ বিষ্ণু নাম৷৷১৬৷৷
পদ৷৷
ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত শুনিয়োক মুনিগণ৷
ভৈলন্ত গৰুড়ধ্বজ স্তোত্ৰত প্ৰসন্ন৷৷
দিলন্ত ৰাজাক মনবাঞ্ছিত সকল৷
কাৰুণ্য স্তোত্ৰৰ আৱে শুনা যেন ফল৷৷১৮০৷৷
হৰিক পূজিয়া যিটো নিতে কৰৈ স্তুতি৷
তাহাৰ হৈবেক জানা অৱশ্যে মুকুতি৷৷
ত্ৰিসন্ধ্যাত পঢ়ৈ যিটো স্তোত্ৰ শ্ৰেষ্ঠতৰ৷
ধৰ্ম্ম অৰ্থ কাম মোক্ষ পাৱৈ নিৰন্তৰ৷৷১৮১৷৷
যিবা পঢ়ে যিবা শুনে শুনাৱৈ আনক৷
পাপ ছাড়ি সিও যায় বিষ্ণুৰ স্থানক৷৷
যিটো দুষ্ট শঠে কৰৈ বেদক লুপুত৷
তাত নকহিবা স্তোত্ৰ পৰম গুপুত৷৷১৮২৷৷
বিষ্ণু ভকতক আক দিবা উপদেশ৷
কহিলো কাৰুণ্যস্তৱ তোহ্মাত নিঃশেষ৷৷
দেৱ মাধৱক ধ্যান কৰৈ যিটো নিত৷
বিষ্ণুত প্ৰকাশৈ যেন অগনিত ঘৃত৷৷১৮৩৷৷
মহাযজ্ঞ বিদ্যাদানে কোন কাৰ্য্য কৰৈ৷
মহাউগ্ৰতপ কৰি মিছাতেসে মৰৈ৷৷
জগতৰ গুৰু মোক্ষদাতা নাৰায়ণ৷
তাহান নকৰৈ যিটো শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন৷৷১৮৪৷৷
সি সি ধন্য সি সি শুদ্ধ সেহিসে পণ্ডিত৷
যজ্ঞ তপ গুণে সি সি শ্ৰেষ্ঠ অখণ্ডিত৷৷
সি সি সত্যবাদী দাতা জ্ঞাতা জগতত৷
যাহাৰ ভকতি আছৈ কৃষ্ণ চৰণত৷৷১৮৫৷৷
হেন স্তুতি কৰি ইন্দ্ৰদ্যুম্ন মহাৰায়৷
ভূমিত পৰিল বস্ত্ৰ কুশক বিছাই৷৷
মহাচিন্তাৱিষ্ট হুয়া কৰিল শয়ন৷
কেনমতে হৈব মোৰ কৃষ্ণদৰশন৷৷১৮৬৷৷
হেন মনে চিন্তি নিদ্ৰা গৈল নৃপবৰ৷
স্বপ্নত ৰাজাক দেখা দিলা দামোদৰ৷৷
জগত গুৰুক ৰাজা দেখিলা সাক্ষাতে৷
আঠ অস্ত্ৰ ধৰি আছা আঠখান হাতে৷৷১৮৭৷৷
শঙ্খ চক্র গদা পদ্ম চাৰু বাৰূ অসি৷
সাৰেং বাণ১৮৮ ধৰি আছা গৰুড়ত বসি৷৷
যেন নীল বৈদুৰ্য্য শৰীৰে কৰে কান্তি৷
হৃদয় মধ্যত জ্বলে শুক্ল লোম পান্তি৷৷১৮৮৷৷
পীত বস্ত্ৰে শোভৈ তনু কটিত মেখলা৷
কণ্ঠত কৌস্তুভ শোভৈ গলে বনমালা৷৷
কিৰীটি কুণ্ডল হাৰ কেয়ূৰ কঙ্কণ৷
সৰ্ব্বাঙ্গে প্ৰকাশৈ মহাৰত্নৰ ভূষণ৷৷১৮৯৷৷
নূপুৰে ৰঞ্জিয়া আছে পাদপদ্ম দুই৷
যাক দেখি ধ্যানত ভকত সুখী হুই৷৷
প্ৰসন্ন বদনে জ্বলে কমললোচন৷
যাক দৰশনে হোৱে পাতকমোচন৷৷১৯০৷৷
যুগান্তৰ সূৰ্য্য যেন আছন্ত প্ৰকাশি৷
ৰাজাক বুলিলা হেন বাণী হৰি হাসি৷৷
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে সম্প্ৰতি৷
বোলা হৰি হৰি সৱে হৌক সদগতি৷৷১৯১৷৷
৷৷একাদশ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
জয় হৰি গোপাল৷
জগন্নাথ কৃপাল৷৷১৭৷৷
পদ৷৷
সাধু সাধু মহাৰাজ৷
সাৰ্থক তোমাৰ কাজ৷৷
যজ্ঞ দানে ভক্তিভাৱে৷
তুষিলা আমাৰ পাৱে৷৷১৯২৷৷
কৰা অনুশোচ বৃথা৷
জানিলো তোমাৰ কথা৷
প্ৰতিমা থাপিবা ঐত৷
শুনা তাক পাইবা যৈত৷৷১৯৩৷৷
ৰজনী প্ৰভাতে বীৰ৷
যাইবা সাগৰৰ তীৰ৷৷
বৃক্ষক দেখিবা পাছে৷
জল থল মাজে আছে৷৷১৯৪৷৷
ঢউ লাগি সাগৰৰ৷
নকম্পন্ত তৰুবৰ৷৷
হাতত পৰশু লৈয়া৷
একলে দেখিবা গৈয়া৷৷১৯৫৷৷
ছেদিবা নিঃশঙ্কমতি৷
প্ৰতিমা সাজিবা তৈতি৷৷
নিচিন্তিবা মহাৰথ৷
হৈব সিদ্ধি মনোৰথ৷৷১৯৬৷৷
ৰাজাক প্ৰবোধ কৰি৷
অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা হৰি৷৷
দেখি স্বপ্ন বিপৰীত৷
ভৈল ৰজা সচকিত৷৷১৯৭৷৷
বিষ্ণুমন্ত্ৰ জপ কৰি৷
হৰিক মনত ধৰি৷৷
ৰজনী কৰিয়া ক্ষয়৷
উঠি পাছে মহাশয়৷৷১৯৮৷৷
সাগৰত কৰি ম্নান৷
দিলন্ত বিৱিধ দান৷৷
নিত্যকৰ্ম্ম সাঙ্গ কৰি৷
হাতত পৰশু ধৰি৷৷১৯৯৷৷
হৰিক স্মৰিয়া বীৰ৷
লড়ি গৈলা ধীৰে ধীৰ৷৷
নাহিকে সাৰথি ৰথ৷
একেশ্বৰে মহাৰথ৷৷২০০৷৷
পাইলা তীৰ সাগৰৰ৷
দেখিলন্ত তৰুবৰ৷৷
নাহি তাৰ নাম জাতি৷
থূলন্তৰ উচ আতি৷৷২০১৷৷
মঞ্জাঠিৰ বৰ্ণ সম৷
দেখি আতি মনোৰম৷৷
পড়িয়া জলৰ কাছে৷
যেন সুখে সুতি আছে৷৷২০২৷৷
বিষ্ণুৰ বৃক্ষক পাই৷
আনন্দিত মহাৰায়৷
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে ভণে৷
হৰি বোলা সৰ্ব্বজনে৷৷২০৩৷৷
৷৷দ্বাদশ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
ভাই ৰাম কহ ৰাম কহ ৰামমন্ত্ৰ সাৰ৷
তপ জপ যজ্ঞ যোগে সিদ্ধি নাহি আৰ৷৷১৮৷৷
পদ৷৷
তীক্ষ্ণতৰ পৰশু উচায়া হাত উড়ি৷
ছেদিলন্ত আনন্দে বৃক্ষৰ আগ গুড়ি৷৷
দুই ফাল কৰিবাক চাহন্তে নৃপতি৷
আসিলন্ত হৰি বিশ্বকৰ্ম্মায়ে সহিতি৷৷২০৪৷৷
দিব্য গন্ধমালা পিন্ধি ধৰি বিপ্ৰৰূপ৷
ৰাজাক বোলন্ত ঐত কি কৰাহা ভূত৷৷
কি কাৰ্য্যে ছেদিলা ইটো মহা তৰুবৰ৷
নিৰ্জ্জন স্থানত কেনে থাকা একেশ্বৰ৷৷২০৫৷৷
শুনিয়া নৃপতি তাসম্বাক চাইলা পাছে৷
যেন চন্দ্ৰ সূৰ্য্য দুয়ো প্ৰকাশন্তে আছে৷
নমস্কাৰ কৰি ৰাজা বুলিলা বচন৷
শুনিয়োক দুয়ো গুৰু মোৰ প্ৰয়োজন৷৷২০৬৷৷
মাধৱক আৰাধিবে মোৰ ভৈল মতি৷
সাজিবোহো দাৰুময়ী প্ৰতিমা সম্প্ৰতি৷৷
স্বপ্নত আদেশ মোক দিলা নাৰায়ণ৷
কহিলো তোমাৰ আগে স্বৰূপ বচন৷৷২০৭৷৷
হেন শুনি বিপ্ৰৰূপধাৰী চক্রপাণি৷
তুষ্ট হুয়া নৃপতিক বুলিলন্ত বাণী৷৷
ধন্য ধন্য ৰাজা বুদ্ধি উত্তম তোহ্মাৰ৷
সংসাৰ সাগৰে আত কিছু নাহি সাৰ৷৷২০৮৷৷
যেন জল বুদবুদ তিলে হোৱৈ ছন্ন৷
বিষ্ণু আৰাধিতে তযু সম্পজিল মন৷৷
কিনো ভাগ্যৱতী সসাগৰা বসুমতী৷
যাহাৰ পালক ভৈলা আপুনি নৃপতি৷৷২০৯৷৷
আসিয়োক ঐক এৰি সাগৰৰ তীৰ৷
তৰুতলে আমি সৱে থাকো মহাবীৰ৷৷
এহেন্তে ব্ৰাহ্মণ বিশ্বকৰ্ম্মা সমগুণী৷
এখনে দিবন্ত সাজি প্ৰতিমা আপুনি৷৷২১০৷৷
হেন শুনি এড়ি ৰাজা সাগৰৰ তট৷
তৰুতলে ৰৈলা চাপি বিপ্ৰৰ নিকট৷৷
পাছে বিশ্বকৰ্ম্মাক বুলিলা হৰি বাণী৷
সাজি তিনি প্ৰতিমা এখনে দিয়া আনি৷৷২১১৷৷
কৃষ্ণ বলভদ্ৰ আৰ সুভদ্ৰা ভগিনী৷
যাৰ যেন লক্ষণ নিৰ্মিয়ো ভিনি ভিনি৷৷
শুনি বিপ্ৰৰূপী বিশ্বকৰ্ম্মা গৈলা লড়ি৷
তিনিৰো প্ৰতিমা তেতিক্ষণে দিলা গঢ়ি৷৷২১২৷৷
প্ৰথমে নিৰ্ম্মিলা বলভদ্ৰ শুক্লকায়৷
আৰকত আখি ফণা শিৰত শুহায়৷৷
গাৱে নীল বস্ত্ৰ কৰ্ণে এগোটা কুণ্ডল৷
এক হাতে গদা আউৰ হাতত মূষল৷৷২১৩৷৷
কৃষ্ণক নিৰ্মিলা তনু মেঘসম জ্বলে৷
পদ্মসম লোচন শ্ৰীবৎস বক্ষঃস্থলে৷৷
গাৱে পীত বস্ত্ৰ অস্ত্ৰ চক্র আছে কৰে৷
যাক দৰশনে জগতৰে পাপ হৰে৷৷২১৪৷৷
সাজিলা সুভদ্ৰা তনু সুৱৰ্ণ গৌৰাঙ্গ৷
ৰত্নময় অলঙ্কাৰে প্ৰকাশে সৰ্ব্বাঙ্গ৷৷
দিব্য বস্ত্ৰে আবৃত উন্নত তন দুই৷
বোলা হৰি লাগোক পাপৰ মুণ্ডে জুই৷৷২১৫৷৷
৷৷ত্ৰয়োদশ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
কমলাকান্ত কৰা কৃপা কৰুণাসাগৰ৷৷১৯৷৷
পদ৷৷
ক্ষণেকতে সাজিল প্ৰতিমা৷
দেখি ৰাজা পৰম মহিমা৷৷
বুলিলাহা বিস্ময়ে বচন৷
নোহো নৰ তোৰা দুয়োজন৷৷২১৬৷৷
কিবা তোৰা দুয়ো সূৰ্য্য শশী৷
ব্ৰহ্মা ৰুদ্ৰ কিবা আছা আসি৷৷
নজানোহো স্বৰূপ সাক্ষাত৷
কৈয়ো সত্যে শৰণ তোহ্মাত৷৷২১৭৷৷
শুনি বিষ্ণু বুলিলা বচন৷
নোহো ব্ৰহ্মা ৰুদ্ৰ আন জন৷৷
মঞি হৰি জগত ঈশ্বৰ৷
মোতে আছৈ যত চৰাচৰ৷৷২১৮৷৷
বেদান্ততো মোকেসে কহৱৈ৷
মোক স্মৰি পাতক দহৱৈ৷৷
তুষ্ট হুয়া দেখা দিলো আগে৷
লৈয়ো বৰ ৰাজা যেহি লাগে৷৷২১৯৷৷
স্বপ্নতো নেদেখৈ পাপী মোক৷
তুমি মোৰ মহাভক্ত লোক৷৷
যতেক পূজিলা নাহি লেখা৷
তাতেসে তোমাক দিলো দেখা৷৷২২০৷৷
শুনি ৰাজা তনু লোমাঞ্চিত৷
কৰৈ স্তুতি পড়িয়া ভূমিত৷৷
লক্ষ্মীকান্ত তোহ্মাক প্ৰণাম৷
তনু যাৰ জ্বলৈ মেঘশ্যাম৷৷২২১৷৷
কৰে শঙ্খ চক্র পদ্ম গদা৷
তুমি শ্ৰীৰ নিৱাস সৰ্ব্বদা৷৷
সুতি থাকা ভুজঙ্গ শয্যাত৷
তুমি ব্ৰহ্ম ব্যাপক সাক্ষাত৷৷২২২৷৷
তুমি সূক্ষ্ম নিৰ্ম্মল নিৰ্গুণ৷
সৃষ্টি স্থিতি লয়ত নিপুণ৷৷
মোক্ষপদ জগত ঈশ্বৰ৷
কৰো পড়ি প্ৰণাম বিস্তৰ৷৷২২৩৷৷
দুনাই দুনাই কৰো নমস্কাৰ৷
কৰা প্ৰভু আমাক উদ্ধাৰ৷৷
তুমি দিয়া ভুকুতি মুকুতি৷
কৰো সেৱা এহিসে যুগুতি৷৷২২৪৷৷
দুনাই ৰাজা পৃথিৱীত পৰি৷
বিষ্ণুক বোলন্ত কৰ যুৰি৷৷
ঋষিগণ দেৱাসুৰ বল৷
যত যোগী সন্যাসীসকল৷৷২২৫৷৷
যিটো পদ সদা কৰৈ ধ্যান৷
ইছা তাক তৈতে দিয়া স্থান৷৷
মাধৱে বোলন্ত এহি হোক৷
অন্তকালে পাইবা গৈয়া মোক৷৷২২৬৷৷
নকৰিবা সংশয় ইহাত৷
নিষ্ঠ কৰি বুলিলো তোহ্মাত৷
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে এভু ভণে৷
হৰি হৰি বোলা সৰ্ব্বজনে৷৷২২৭৷৷
৷৷চতুৰ্দ্দশ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
কৃষ্ণ মুৰাৰি ৰাম কৰো পৰিয়া প্ৰণাম৷
মোৰ মুখে নছাড়োক হৰি হেন নাম৷৷২০৷৷
পদ৷৷
নৱ শতাধিক দশ হাজাৰ বৎসৰ৷
অখণ্ডে ভুঞ্জিয়ো ইটো ৰাজ্য নৃপবৰ৷৷
পাছে মোৰ পৰম পদক পাইবা তুমি৷
থাকিবে তোমাৰ কীৰ্ত্তি যাৱে থাকে ভূমি৷৷২২৮৷৷
যাৱে চন্দ্ৰ সূৰ্য্য থাকৈ সপত সাগৰ৷
ভ্ৰমিবে তোহ্মাৰ যশ ত্ৰৈলোক্য ভিতৰ৷৷
যজ্ঞ-অৱশেষ যত জল অনুপাম৷
হুইবে তীৰ্থ ইন্দ্ৰদ্যুম্ন-সৰোবৰ নাম৷৷২২৯৷৷
আত স্নান কৰিয়া যাইবেক ইন্দ্ৰ থানে৷
একৈশ পুৰুষ উদ্ধাৰিবে পিণ্ডদানে৷৷
অপেস্বৰা গন্ধৰ্ব্বে কৰিবে নৃত্যগীত৷
চৈধ্য ইন্দ্ৰ পড়ে মানে থাকিবে তহিত৷৷২৩০৷৷
হদৰ নৈঋত কোনে আছে সিদ্ধ বট৷
দিব্য মণ্ডপেক আছে তাহাৰ নিকট৷
বহুবিধ পুষ্পবনে সদায় আবৃত৷
পতাকা তোৰণ ধ্বজদণ্ডে অলঙ্কৃত৷৷২৩১৷৷
আষাঢ়ৰ শুক্লা পঞ্চমীত আমাসাক৷
সেহি মণ্ডপতে ৰথ থৈয়া বেশ্যাজাক৷
উৎসৱে বিঞ্চিবে চামৰক কৰে ধৰি৷
যতি সিদ্ধ সন্ন্যাসী থাকিবে তুতি কৰি৷৷২৩২৷৷
আহ্মাক দেখিয়া যিটো প্ৰণামে তহিত৷
মহাৰঙ্গে বঞ্চিবেক বিষ্ণুৰ পুৰীত৷৷
দিব্য দশ হাজাৰ বৎসৰ থাকি তৈত৷
চতুৰ্ব্বেদী ব্ৰাহ্মণ হৈবেক আসি ঐত৷৷২৩৩৷৷
হৈবেক শ্ৰীমন্ত কোটি ধনৰ ঈশ্বৰ৷
ৰজাক সম্বুধি এহিমতে দিয়া বৰ৷৷
বিশ্বকৰ্ম্মে সহিতে ভৈলন্ত অন্তৰ্হিত৷
দেখি নৃপতিৰ তনু ভৈল লোমাঞ্চিত৷৷২৩৪৷৷
কৃতকৃত্য ভৈল দেখি হৰিৰ মহিমা৷
ৰথে তুলি লৈয়া গৈলা তিনিৰো প্ৰতিমা৷৷
অনেক মাঙ্গল্য বাদ্যভাণ্ড বাৱৈ ছানি৷
বিপ্ৰগণে আগত কৰন্ত বেদধ্বনি৷৷২৩৫৷৷
বিচিত্ৰ পৱিত্ৰ স্থানে প্ৰতিমা থৱাইলা৷
শুভ তিথি শুভ ক্ষণে প্ৰতিষ্ঠা কৰাইলা৷
দিলা দান দক্ষিণা ঋত্বিজ আচাৰ্য্যক৷
ৰত্ন ধন ধান্য দিলা আনো ব্ৰাহ্মণক৷৷২৩৬৷৷
এহিমতে প্ৰতিষ্ঠা কৰিয়া বিধিৱত৷
থাপিলা প্ৰতিমা নিয়া বিচিত্ৰ দৌলত৷৷
উত্তৰত কৃষ্ণ বলভদ্ৰ দক্ষিণত৷
সুভদ্ৰাক থৈলা নিয়া দুহানো মধ্যত৷৷২৩৭৷৷
পূজিলন্ত গন্ধে ধূপে নানা উপহাৰে৷
সুৱৰ্ণ মুকুতা মণিবস্ত্ৰ অলঙ্কাৰে৷৷
দিলন্ত আসন গ্ৰাম নগৰ অশেষ৷
দাসী দাস উৎসৰ্গিয়া দিলন্ত বিশেষ৷৷২৩৮৷৷
জগন্নাথ থাপি ৰাজা পূৰি মনোৰথ৷
ভুঞ্জিলন্ত অকণ্টক ৰাজ্য মহাৰথ৷৷
অন্তকালে এড়ি ইটো উত্তম সম্পদ৷
সুখে পাইলা বিষ্ণুৰ পৰম যিটো পদ৷৷২৩৯৷৷
ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত শুনিয়োক মুনিগণ৷
কহিলো ক্ষেত্ৰৰ ইটো যতেক লক্ষণ৷৷
বুলিয়োক আন কিবা শুনিবাক বাঞ্ছা৷
বোলা হৰি হৰি যাৰ বৈকুণ্ঠক ইছা৷৷২৪০৷৷
৷৷পঞ্চদশ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷ও ভাই ভাবিয়ো ৰাম চিন্তিয়ো ৰাম
ৰামনাম জোনো ছাড়া৷
ৰামকৃষ্ণ নাম অস্ত্ৰক ধৰিয়া
পাপ বিপক্ষক তাড়া৷৷২১৷৷
পদ৷৷ দুনাই মুনিগণে ব্ৰহ্মাত পুছন্ত
কহিয়ো ক্ষেত্ৰৰ বিধি৷
কোন সময়ত ক্ষেত্ৰত যাত্ৰাক
কৰিলে হৈবেক সিদ্ধি৷
কৃষ্ণ দৰশনে কোন ফল হোৱৈ
তাকো কহিবাক লাগে৷
হেন শুনি ব্ৰহ্মা কহিবে লাগিলা
ঋষি-সমূহৰ আগে৷৷২৪১৷৷
কুৰুক্ষেত্ৰে গৈয়া নিৰাহাৰ হুয়া
পৰম তপে যুগুত৷
ইন্দ্ৰিয়ক দমি একপদে থাকে
বৰিষ শত অযুত৷৷
যিটো জ্যৈষ্ঠ মাস শুক্লা দ্বাদশীত
কৃষ্ণৰ মুখকমল৷
দেখে উপৱাসে সিটো নৰে পাৱে
তাহাতো অধিক ফল৷৷২৪২৷৷
পঞ্চ তীৰ্থ কৰি যিটো দ্বাদশীত
কৃষ্ণমুখ দেখে যাই৷
অপ্ৰয়াসে সিটো বিষ্ণুপুৰী পাৱে
দুনাই পতন নাই৷৷
হেন জানি যত্নে জ্যৈষ্ঠত যাত্ৰাক
কৰিবা সমস্ত নৰে৷
পঞ্চ তীৰ্থ কৰি বিষ্ণুক দেখিবা
ধৰ্ম্ম নাহি আত পৰে৷৷২৪৩৷৷
বিদূৰতে থাকি যিটো প্ৰতিদিনে
কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন কৰে৷
আতি অপ্ৰয়াসে বিষ্ণুপুৰী পাৱে
শুদ্ধ হুয়া সিও নৰে৷৷
কৃষ্ণৰ যাত্ৰাক কৰে যিটো নৰে
পৰম ভকতিভাৱে৷
সমস্ত পাতক দূৰ কৰি সিও
বিষ্ণুৰ পুৰীক পাৱে৷৷২৪৪৷৷
মাধৱৰ ধ্বজ- দণ্ডক যি নৰে
দেখয় দৌল উপৰে৷
ভূমিত পৰিয়া প্ৰণাম কৰিয়া
পাপ সাগৰক তৰে৷৷
আত পৰে শুনা পঞ্চ তীৰ্থ বিধি
যেন ফল স্নান দানে৷
ভণিল শঙ্কৰে শুনা সৱে নৰে
হৰি বোলা সাৱধানে৷৷২৪৫৷৷
৷৷ ষোড়শ কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷ হৰি ৰাম হৰি ৰাম ৰঘুনাথ হে৷
ৰাম ৰাম নছাড়োক মুখে না হে৷৷২২৷৷
পদ৷৷ মাৰ্কণ্ডেয় হদে গৈয়া উত্তৰক মুখ দিয়া
হেন মন্ত্ৰ কৰিবে উচাৰ৷
শুদ্ধ হুয়া ক্রোধ জিনি বুৰ দিয়া বাৰ তিনি
শুনিয়োক যেন মন্ত্ৰ তাৰ৷৷
সংসাৰ সাগৰে মগ্ন পাপগ্ৰস্ত অচেতন
মোত পৰে নাই দুৰাচাৰ৷
প্ৰভু ভগনেত্ৰহাৰী ত্ৰাহি ত্ৰাহি ত্ৰিপুৰাৰি
তোহ্মাৰ চৰণে নমস্কাৰ৷৷২৪৬৷৷
নমো শিৱ মহা শান্ত সমস্ত পাপৰ অন্ত
স্নান কৰো মাৰ্কণ্ডেয় হদে৷
মোৰ যত পাপচয় নিৰন্তৰে হোক ক্ষয়
প্ৰণাম কৰোহো তযু পদে৷৷
নাভি মাত্ৰ জলে নামি বিধিৱতে দেৱ ঋষি
তিলোদকে কৰিব তৰ্পণ৷
স্নান অৱসানে পাছে শিৱৰ দৌলেক আছে
তাক লাগি কৰিব গমন৷৷২৪৭৷৷
তিনি প্ৰদক্ষিণ কৰি পূজি মূল মন্ত্ৰ পঢ়ি
শিৱৰ লিঙ্গক একমতি৷
পৰিয়া প্ৰণাম কৰি উঠি পুটাঞ্জলি ধৰি
কৰিব হৰক হেন তুতি৷৷
নমো নমো ত্ৰিনয়ন শিৰে শশী বিভূষণ
প্ৰভু বিৰূপাক্ষ মহাদেৱ৷
তুমি বিনা নাহি আন কৰা মোক পৰিত্ৰাণ
তোমাৰ চৰণে কৰো সেৱ৷৷২৪৮৷৷
কহিলো তহিৰ কথা হেন মন্ত্ৰ পঢ়ি তথা
দশ অশ
