Author:

ধনী দেশ, দুখীয়া দেশ মানুহ এজনেই, চেহেৰা দুটি দিন আৰু ৰাতি হয় সলনি পৰে ছাঁ পৰে ৰ’দ চয়তান আৰু সাধু

নেতা-মন্ত্ৰীসকললৈ এজন অসমীয়া ডেকাৰ চিঠি-মনজিৎ প্রতি মোৰ মৰমৰ অতিকে মৰমৰ অতিকে চেনেহৰ অতিকে হেঁপাহৰ বুকুৰ কটুম হিয়াৰ আমঠু সমূহ ‘

পিতৃ-মাতৃলৈ সন্তানৰ চিঠি – ইন্দ্ৰনীল গায়ন মৰমৰ দেউতা আৰু মালৈ প্ৰথমে তোমাৰ চৰণ চুইছো, আর্শীবাদ দিবা, বহুদিন হ’ল তোমালোকৰ চৰণত

“প্ৰিয় জনলৈ চিঠি”খনৰ উত্তৰ ৷ ধীৰাজ কলিতা মৰমৰ নীতা প্ৰথমতেই তোমাক অভিনন্দন জনাইছো |সংসাৰৰ প্ৰচণ্ড ধুমুহা জাকক বুকুপাতি লৈ ৩০

প্রিয়জনলৈ চিঠি – নিৰ্মালী বৰঠাকুৰ মৰমৰ জীৎ বহুত দিন হ’ল তোমাৰ খবৰ নোপোৱাৰ… মানে নোলোৱাৰ । কি কৰিবা… ব্যস্ততাৰ মাজেত

নৱ নিৰ্বাচিত ৰাষ্ট্ৰপতিলৈ এখন চিঠি-ধীৰাজ কলিতা “অসমক এখন “অপৰাধ”হীন ৰাজ্য হিচাপে স্বীকৄতি দিয়ক” মাননীয় মুখাৰ্জী মহোদয় |চিঠিৰ শিৰোনামাই কিজানি আপোনাৰ

১৫ আগষ্টৰ চিঠি :-মনোহৰ দত্ত সু-প্ৰভাত বন্ধু সকল| ১৫ আগষ্ট ২০১২, আজিৰএই দিনটোৱে আমালৈ কঢ়িয়াই আনিছে বিগত ৬৫ বছৰৰ স্বাধীনতা

সহযোদ্ধা বন্ধুলৈ এখন চিঠি – উৎপল খাটনিয়াৰ *************** প্রতি সহযোদ্ধা বন্ধু, ভালে আছানে তুমি ? মই, বৈকুণ্ঠই লিখিছো| মনত পৰিছেনে

সাহিত্যৰ চিঠি ক) এজন সামৰিক বিষয়ালৈ তেখেতৰ পত্নীয়ে লিখা চিঠি- অঞ্জনা তামূলী To, RanjanMallik 99, APO. মৰমৰ, তোমালৈ আজিলৈকে সম্বোধন

যুগে যুগে মৎস্য অৱতাৰ ভগৎ লাল দত্ত আমাৰ পিকে যে মানে পুতুকণ আকৌ! তেতিয়া চাৰি বছৰ। তৃতীয় সংস্কৃতিৰ সন্তান। সি

কুৰি বছৰমানৰ আগৰ কথা, কলীয়াপানী উত্তৰপাৰৰপৰা কলীয়া নামেৰে মানুহ এজন হেনো ৰেলগাড়ী চাবলৈ আহিছিল, বিৰচতি বাৰে দিচাংমুখেদি নাৱেৰে পাৰ হৈ

(১) ১৮ এপ্ৰিল ১৯৩০ চনৰ ঘটনা। বিবিচিৰ সন্ধিয়াৰ চাৰে-ছয় বজাৰ বাতৰিঃ “Good evening. Today is Good Friday. There is no

প্ৰতি, ব্ৰহ্মপুত্ৰ, প্ৰণামো তোমাক | আজি তুমি অপ্ৰতিৰোধ্য, যুদ্ধৰ ৰণুৱা ঘোঁৰাটোৰ দৰে নিৰ্ভীকভাৱে আগবাঢ়ি গৈছা| আপোন-পৰ কোনোৱেই বাচি যাব পৰা

শিৱসাগৰৰ এখন প্ৰাথমিক বিদ্যালয় । বিদ্যালয় পৰিদৰ্শক এজন আহিল গুৱাহাটীৰ পৰা বিদ্যালয় পৰিদৰ্শন কৰিবলৈ । বাহিৰত শ্ৰেনী শিক্ষকজনৰ টেনশ্যন ,

স্কুলীয়া জীৱন এই শব্দটোৰ এক বিশেষ অৱদান আছে আমাৰ প্রত্যেকৰে জীৱনত। বন্ধুত্বৰ চিনাকি হৈছিল স্কুলৰ মজিয়াত, সেই মজিয়াখনত বন্ধুত্বৰ এনাজৰীডাল

নলবাৰীত মই বহুত গাঁও ঘূৰিছো , তাত মানুহৰ কিছুমান অদ্ভূত নাম দেখি মই হতহম্ব হৈ যাও , প্ৰায়ে সেই নাম

আপোনালোকে ইতিমধ্যে কিবা অনুমান কৰিব পাৰিছে নিশ্চয়… হয়, ঠিকেই ধৰিছে । গুৱাহাটীখন সমগ্র উত্তৰপূবৰ দুৱাৰমুখ স্বৰুপে ভাৰতবৰৰ্ষৰ এখন ব্যস্ত তথা

বহুবিতৰ্কিত ১৯৩৬ বাৰ্লিন অলিম্পিকৰ উদ্বোধনী অনুষ্ঠান মহাপৰাক্ৰমী হিটলাৰে বাৰ্লিনত অলিম্পিক অনুষ্ঠিত কৰিছিল জাৰ্মানীৰ পৰাক্ৰম আৰু ঐশ্বৰ্য বিভুতি বিশ্ববাসীক দেখুৱাবলৈ। বাৰ্চিলোনাক

আমাৰ ভৱিষ্যতৰ নাগৰিকসকল আৰু নতুনকৈ সোমোৱা আও-ভাও নজনা প্রদীপসকলৰ কিছু কথা…. নতুনকৈ সোমোৱা শিক্ষক-শিক্ষয়িত্রীসকলৰ বহুতো কলেজীয়া ছাত্ৰ-ছাত্রী। মইও এগৰাকী কলেজীয়া

ইংৰাজী ভয়ৰ ছবিত প্ৰায়েই ভুডু এবিধ ক’লা যাদু হিচাপে দেখুওৱা হয়। কিন্তু ভুডু দৰাচলতে এটা ধৰ্মহে। আফ্ৰিকাৰপৰা দাস হিচাপে ধৰি

অভাৰ কোৱালিফাইড হোৱা বাবে ৰজনীকান্ত দাইদেউক অলিম্পিকৰ সৰহ ভাগ ইভেণ্টততেই ভাগ নল’বলে অনুৰোধ কৰা হ’ল আৰু যি কেইটাত কোনোমতে অভাৰ

(কেইবাটাও বছৰৰ আগতে ৰমা খুৰাই কোৱা কথাবোৰ আজিও মোৰ সাঁথৰ সাঁথৰ লাগে। খুব সম্ভব, মই তেতিয়া ষষ্ঠ শ্রেণীৰ ছাত্রী। আনবাৰৰ

১ প্ৰস্তাৱনা গধূলিতে এই গোটত সোমাই দেখিলোঁ ইয়াত আলোচনা চলি আছে-বিষয়:কবিতা, কবিতা- অমুকাৰো দুই-চাইটা কবিতা(?)লিখাৰ মুদ্ৰাদোষ আছে|স্বাভাৱিকতে কবিতাকেন্দ্ৰিক আলোচনা প্ৰত্যক্ষ

  পুৰণি কালৰে পৰাই মানুহে লিখা বা ছপা আখৰত বিশ্বাস আৰু সন্মান দি আহিছে। যদিও জীৱনৰ মূল্যবোধ থকা বহু পণ্ডিতে

সৰুৰে পৰা নাটক চাই খুব ভাল পাওঁ। প্রথম নে দ্বিতীয় শ্রেণীত থাকোঁতেই জীৱনৰ প্রথমখন নাটক চোৱাৰ সৌভাগ্য ঘটিছিল। কি উপলক্ষ্য

(সচাঁ ঘটনা) কিছুবছৰ আগৰ ঘটনা হ’লেও এতিয়াওঁ তাজা হৈ আছে৷ মোৰ লগৰ এটাই ছোৱালী এজনীৰ লগত ভালপোৱাৰ যোৰা লগাবলৈ ভণ্ড

ক- অমুক উপন়্যাস খন পঢ়িলে নেকি ? খ- নাই পঢ়া। বোধকৰো নপঢ়োও। ক- কিয়? খ- সেইটো মোৰ কথা। ক- নহয়

  (১)   ‘দি গ্রেট মাইগ্রেচন’ আৰু এটা সহজ নিয়ম “নঙলা মুখত ৰৈ আছিলি তই। আহিম, নাহিম একো নকলি। ময়ো

স্মৃতিয়ে লগ এৰা দিব নোখোজে কেতিয়াবা। ঘপহকৈ চকুত পৰা সৰু কিবা এটায়ো কেতিয়াবা পাতনি মেলি দিয়ে পাহৰণিৰ কোলাত শুই থকা

এটা সফল ব্যৱসায়ৰ আইডিয়া উৎসাহী যুৱকৃ-যুৱতীৰ বাবে৷ অসমৰ সুৰাৰ ক্ষেত্ৰখনত ই-কমাৰ্চৰ ব্যৱহাৰ৷ ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰথমে গুৱাহাটী মহানগৰক আৰু তাৰ পাছত

সৰু থাকোতে কিছুমান কথায়ে মনত দ-কৈ সাঁচ বহুৱালে….. এতিয়া সেই কথাবিলাকে মনটোক সেমেকাই তোলে…. ভাব হয়, আমাৰ মাজত থাকিব লগা

(মোবাইল ফোন ক’ত, কেনেকৈ, কেতিয়া ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে বহুতে জানেই৷ কিছুমানে নাজানে৷ মই কেইটামান কিটিপ আগবঢ়ালোঁ নজনাসকললৈ৷) হ’স্পিটেললৈ গৈছে কিবা

‘এইটোত প্ৰয়োজনীয় কাগজ-পত্ৰ বোৰ ভৰাই লৈ যাবি, ল’- কলেজত হায়াৰ ছেকেণ্ডাৰী এডমিশ্বন ল’বলৈ যোৱাৰ আগদিনা দেউতাই মোৰ হাতত তুলি দিছিল

(সম্পাদকীয় টোকাঃ এই মাহৰ অকব-ত এই বিশেষ বিষয়টি লৈ দুজন সদস্যই নিজৰ মত পোষণ কৰিছিল৷ সম্প্ৰতিক কালত এনেদৰে বিভিন্ন পৌৰাণিক

আমাৰ দেউতা হাবিতলীয়া ঠাইত চাকৰি কৰা কাৰণে কেইবা বছৰো মই গাঁৱৰ ভকতীয়া সমাজখনত ডাঙৰ দীঘল হৈছিলোঁ। সংসাৰৰ গভীৰ দিশসমূহে আমাক

সূৰুযটোৱে ইতিমধ্যে ধৰাৰ পৰা বিদায় মাগিছেহে মাথোঁ, গুৱাহাটীৰ কাহিলীপাৰাৰ নৰকাসুৰ পাহাৰৰ এটি ঘৰ মুখৰিত হৈছে কেৱল সুমধুৰ হৰিনামেৰে। জীৱনৰ বিয়লিপৰত

(১) পুৰিয়া পুৰাণ The cow is a four footed domestic animal. এনেদৰেই আৰম্ভ হৈছিল ৰচনাখন। ষষ্ঠমানৰ কথা। ইংৰাজীৰ পৰীক্ষা। ৰচনাখন

সন্ধিয়া চাহ খাঁও বুলি মাৰাথাহালি ব্ৰীজৰ ফালে ওলাই গ’লো | চাহ খোৱাও হয় লগতে চকুৰ পিৰপিৰণিও অলপ মৰা হয় |

যোৱা বছৰ এনে এটা দিনত ছোৱালী চাবলৈ গৈছিলোঁ।জীৱনত প্ৰথম এনেকৈ ছোৱালী চাবলৈ যোৱাৰ সৌভাগ্য হৈছিল। গৈছিলো মানে মোৰ বাবে নহয়

ত্ৰিদীপ টিকেন গগৈ এখন মুকলি চিঠি মানৱজাতিলৈ…. “প্ৰকৃতি, জীৱজন্তু আৰু মানুহৰ সংঘাত কিয় আৰু কিমান দিনলৈ ?” নৈ ,জান-জুৰি, পাহাৰ-পর্বত,

জুৰী গোস্বামী ————– মৰমৰ জোন, মৰম ল’বি৷ ভালে আছনে? আশাকৰো আছ৷ কেলৈ জানো বহুদিন তোলৈ চিঠি এখন লিখিবলৈ মন গৈ

Bikash Das ফেচবুকৰ মজিয়াত লগ পোৱা বাইদেউ এগৰাকীয়ে মোলৈ লিখা চিঠি এখনৰ উত্তৰ দিবলৈ চেষ্টা কৰিলো। ================================================= পোনপ্রথমে মোৰ মৰম

চিৰঞ্জীত দত্ত ——- মৰমৰ, চাওঁতে চাওঁতে প্ৰায় তিনি বছৰেই হ’বৰ হ’লহি | তাৰিখ-বাৰ-মাহ সঠিক মনত নাই যদিও তিনিটা বছৰৰ আগৰ

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ ৰাৱণ কথা থিয়েটাৰী কাব্যঃ কাণখোৱাৰ ডিছপোজেব্‌ল থিয়েটাৰ সমুদ্র কাজল শইকীয়া একো একোটা পৌৰাণিক বা

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ নিশা আগমন (আইজাক এছিমভ-ৰ nightfall গল্পৰ আধাৰত লিখা নাটক) উদ্দীপ তালুকদাৰ   পৃথিৱী নহয়।

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ জীৱন নাটৰ সংলাপ দেৱব্ৰত গগৈ জীৱনটো নাটক। হয়নে বাৰু? হয় ,হয়। কিয় নহয় ?

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ শৈশৱৰ ভাত-ধেমালি খেলবোৰ মৌচুমী বৰি স্মৃতিৰ সফুঁৰা খুলি হাতত কলম লৈ বহিছোঁ; জীৱন নামৰ

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ জীৱনৰ নাটঘৰত অসমীয়াৰ সুৰাপান- এক পৰিসাংখ্যিক বিশ্লেষণ অজয় লাল দত্ত “অসমত ঘটি থকা বেছি

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ নাট সোঁৱৰণ গীতাৰ্থ বৰদলৈ মই জীৱনত অতি কমসংখ্যক নাটকহে চাই পাইছোঁ। এনেকুৱা নহয় যে

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ নাটকৰ স্মৃতি অঞ্জল বৰা নাটকৰ লগত জড়িত এটা প্ৰধান আঙ্গিক হ’ল অভিনয়৷ অভিনয় অবিহনে

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ জীৱন নাটত বক্তৃতা ঈশান জ্যোতি বৰা তেতিয়া মই তৃতীয় নে চতুৰ্থ শ্ৰেনীৰ ছাত্ৰ৷ খুৱ

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ থোৰতে নাটকৰ অভিজ্ঞতাৰ তিতা-মিঠা ধীৰাজ কলিতা (নাটক কৰোঁতে, বিভিন্ন সময়ত আনে কৰা নাটক চাওঁতে

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ স্মৃতি ধ্ৰুৱজ্যোতি শৰ্মা তেতিয়া সপ্তম শ্ৰেণীত| স্কুলৰ বাৰ্ষিক অধিৱেশন| অষ্ঠম শ্ৰেণীৰ পৰা দশম শ্ৰেণীলৈ

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ ভাওনাত প্ৰথম অভিনয়ৰ সেই চিকুট আৰু থেকেচনি কৌশিক বৰা তেতিয়া খুব বেছি মোৰ বয়স

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ ভূত, সোপাধৰা আৰু মোৰ শৈশৱ দিগন্ত যাদৱ শৰ্মা ৰ’ব, শিৰোনামাটো দেখি আঁতৰি নাযাব। একো

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ চিনেমা আৰু নাটক নিতুল বৰা বহুদিনৰ আগৰ কথা, তেতিয়া মেট্ৰিক পাছ কৰি হায়াৰ চেকেণ্ডাৰীৰ

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ স্মৃতি-বিস্মৃতি প্ৰতিম প্ৰতাপ বৰুৱা মেট্ৰিক পৰীক্ষা দি উঠি ঘৰত বহি থকা সময়ৰ কথা |

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ শৈশৱ, নৈ আৰু মই প্ৰতীম কুমাৰ বাঢ়ৈ ‘শৈশৱ’ বুলিলেই প্রত্যেক জন ব্যক্তিৰ জীৱনৰে এক

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ কণমানি মোৰ ভণ্টিজনী অংশুমান বৰা ‘জীৱন’- এখন নাটক, ‘পৃথিৱী’- নাটমঞ্চ । আমিবোৰ নাটকৰ অভিনেতা-অভিনেত্ৰী

নাটকৰ জীৱন আৰু জীৱনৰ নাটক বিশেষ স্মৃতিৰ মণিকোঠাত ‘জেৰেঙাৰ সতী’ নিবেদিতা হাজৰিকা সৰুতে তৃতীয়মান শ্ৰেণীত থাকোতেই ‘ৰত্নাকৰ’ নামৰ নাটকত এটা

মোৰ দেউতা এজন কংগ্ৰেছী বিতোপন দাস মই তেতিয়া পঞ্চম শ্ৰেণীত। ল’ৰাজন দিনে-দিনে ৰুগীয়া হৈ গৈ আছোঁ। এদিন এৰি এদিনৰ মূৰে-মূৰে

হেপাহৰ বাবু, মৰম ল’বি। আমাৰ একপ্ৰকাৰ ভাল বুলিয়ে ধৰিবি। বাবলীও ভালেই আছে। এইখন তোলৈ মই নিজহাতে লিখা শেষ চিঠি বুলি

মৰমৰ মা, সেৱা ল’বি। তহঁতৰ আশীৰ্বাদত মই কুশলে আছোঁ। তোৰ চিঠিখন অলপ আগতে পাই কাপোৰ নসলোৱাকৈয়ে উৰাই-ঘূৰাই দুবাৰ পঢ়িলোঁ। মই

মৰমৰ হোটোৰী, মৰম ল’বি। কুণ্ডত কটা পুখুৰীত ত‍ই এটা সুন্দৰ পদুমৰ পাহ। ম‍ই তোক ইনেম ভাল পাউং, ত‍ইহে মোক কেম্বাহেন

শ্ৰী হৰি, পৰম পূজনীয়া মাহী…… পত্ৰে মোৰ সেৱা ল’বা। আজি বহুত দিন তোমাক দেখা নাই। চাবলৈ মনো গৈ আছে। কিনো

জুনিয়ৰ ৰেচিডেন্ট প্ৰতিম প্ৰতাপ বৰুৱা (অ.ক.ব.ৰ ডাক্তৰসকললৈ) “ঐ, তোক মোজাযোৰ খুলি থৈ আহিবলৈ কিমানবাৰ কব লাগে? হা?”– অভিজিতে টুৱেন্টি নাইন

প্ৰিয় সদস্য/সদস্যাবৃন্দ অ.ক.ব. গোট, ফে’চবুক। নমস্কাৰ গ্ৰহণ কৰিব। আজি মই জনা ঘটনা এটিৰ আলমত চিকিত্‍সক এগৰাকী কথাৰে এই চিঠি লিখিবলৈ

বৰষুণ চন্দ্ৰমা কলিতা সুৰেৰে সজোৱা এটা গান আছিলি তই বৰষুণ…! মুকুতা সৰা দুপৰবোৰৰ সেউজীয়া সপোন আছিলি তই বৰষুণ…! পাহাৰখন খহাই

প্রিয় চৰাই কাউৰী দিলীপ কুমাৰ বৰা   দেখিবলৈ ক’লা হ’লেও, মাতটো কর্কশ হ’লেও কাউৰীৰ কিছুমান অনুকৰণযোগ্য গুণৰ বাবে কাউৰী মোৰ

উৎসৱ শাংকব চাংমাই বুজি পাওঁ দিনত নুফুলে ৰাতি ফুলা ফুল। জানো মৰতত নহয়, সৰগতহে আছে পাৰিজাতৰ সঁচ। ১/ কাগজৰ নাও

অনুভৱ ‎’নতুন’ ফুলিব সপোন হৈ আকৌ এবাৰ… _____________________________ ৰক্তিম গোস্বামী অপেৰা গায়িকাজনীৰ মাতটো এটা শিহুৰ দৰে মোৰ তেজত ডুব মাৰি